Zondag 9 juli 2017
Héhé, eindelijk weer eens de polder in met een vismattie. 's ochtends om half acht afgesproken op een voor ons nieuwe stek in de Beemster. Ik was een kwartiertje later vanwege een uitgelopen ontbijtje. Op het moment dat ik mijn auto ging parkeren ging de telefoon, Harry.
'Ik heb hulp nodig.' 'OK, ben d'r.' Dus vis in het net. Binnen no-time had Harry een aanbeet gekregen en een mooie Beemster buffel gevangen.
Mooi, dat beloofde wat. Maar na dik een half uur geen aanbeet, dus op naar een andere stek(ken). Vier stekken wel te verstaan, rond om een kruising. Waarbij één stek eigenlijk onbevisbaar was terwijl we er meerdere karpers zagen zwemmen, zie bovenste foto.
Ik was nu de gelukkige. Een karper deed zijn best om mijn fairplay hengel te krommen en mijn 'nieuwe' Roybi molen door de slip heen te trekken. Dit ondanks de verkrekte staartvin.
Al enige tijd was een karper aan de kant aan het azen. Vaak, of eigenlijk bijna nooit kan ik dit soort karpers verschalken, maar ik kon het op een gegeven moment niet laten om toch een poging te wagen. Waggelde waggel, glijerde glij deed mijn dobber, maar een aanbeet was het niet. Totdat ie toch dusdanig weg trok dat ik wel moest reageren. En wonder boven wonder was de vis gehaakt en nog in de bek ook. Enigszins diep in de bek, maar met een hakensteker kreeg ik de haak vrij. Op het moment van scheppen ging de karper er in eerste instantie vandoor door bijna letterlijk over het water te lopen. Gaaf gezicht, waarbij achteraf het Jezus momentje bijna logisch was gezien de staartvin.
Over Beemster buffels gesproken?!
Op een laatste stek was Harry nog de gelukkige om deze prachtige zonovergoten ochtend af te sluiten met een leuke karper.
Grtx, FER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten