De Zaan

Donderdag 1 augustus 2013

Prachtig weer met temperaturen boven de 30°C, betekent bootjesweer. Want waar is het nu lekker vertoeven? Juist, in of op het water. Samen met mijn pa en mijn zoon gingen we varen en vissen op de Zaan in de boot genaamd Pinke Panke.

Aan het einde van de middag, na mijn werk, ging de boot te water en gingen we mooi toeren richting de sluizen van de Zaan nabij de dam. Zalig met het aanwezige windje op het water. We waren natuurlijk niet de enige, maar het was niet overvol op het water, wel moest er opgelet worden want er werd hier en daar flink gezwommen. Allemaal vrolijke blije mensen. Toppertje!

Op de terugweg, we hadden nog geen hengel aangeraakt, moest er pizza besteld worden. Dit was de grote wens van Alex om met de mannen in de boot, pizza uit een doos te eten. De boot aangemeerd onder het A8 viaduct. Nagegaan aan welke straat en postcode we lagen en besteld. Binnen een half uur waren de pizza's gearriveerd en hebben we als echte mannen de pizza's onder het viaduct  uit de doos verorberd.

Nu was het dan tijd geworden om de stekelridders achter de schubben te zitten. De hengels waren tijdens het wachten op de pizza's in orde gebracht. Fluorcarbon onderlijntjes van 30/00, kleine spelwarteltjes en drie verschillende shads aan loodkoppen van 15 gram.

Onder het viaduct kregen we geen tikkie. Al driftend langs de kant, zoveel mogelijk in de schaduw, kreeg ik een aanbeet. Een bijzonder driftige snoekbaars boog de lichte dropshot hengel (180 cm) tot in het handvat. De snoekbaars was gehaakt aan de stinger, dit is de dreg die nabij de staart van de shad als extra haak dient. De eerste vangst was een feit, een dikbuikige snoekbaars was na een pittig gevecht in de boot.

Alex kreeg vervolgens ook nog een aanbeet toen we een tweede keer over dezelfde stek drifte, maar de vis werd jammer genoeg gelost. Na een derde en vierde drift zijn we naar een andere stek verkast. De drie volgende stekken brachten ook geen vis in de boot. 

Alex zat vervolgens aan het 'stuur' en had de grootste pret met het achtervolgen van eenden, het ontwijken van boeien en met name de quest om mij uit de boot te laten donderen vanuit mijn stoel.

De laatste stek, het begon al te schemeren, zou hopelijk nog vis op leveren. De schemering tijdens zo'n mooie dag is natuurlijk hét tijdstip bij uitstek om de glasogen te laten toebijten. Mijn pa kreeg een tik op z'n top, maar kon de vis niet haken. Met Alex had ik hengels geruild en daarvoor bij alle hengels al eens shads verwisseld. Niet veel later kreeg ik ook een tik en na een woeste uithaal stond mijn hengel meer dan krom. VIS! Een prachtige stekelridder was aan de onderzijde van zijn bek gehaakt met de loodkophaak. Ook dit was weer een bijzondere driftkikker die niet zomaar op zijn flank ging liggen. Wat een prachtig intact exemplaar was dit, 59 cm goude perfectie.

Het werd nu echt donker, maar er moest nog op één stek gevist worden. Bij de tweede drift over deze stek kreeg mij pa een aanbeet. De hengel ging krom, de snoekbaars werd naar de oppervlakte gedrild, maar de wildebras wist zich te onthaken. Aaaah, balen. Het zou een perfecte afsluiter zijn geweest van een fantastische avond op de Zaan. Volgens Alex moeten wij dit veel vaker gaan doen. En daar heeft ie helemaal gelijk in. Het was super gezellig en puur genieten.

Grtx,
FER