De eerste en de laatste

Zaterdag 8 maart 2014

Eindelijk was de top van mijn penhengel binnen gekomen. Gelijk opgehaald en deze moest natuurlijk geprobeerd worden. Met het mooie voorjaarsweer brand het natuurlijk om naar buiten te gaan, maar met alle drukte omtrent huis kopen, verbouwen en eigen huis verkopen is tijd de beperking. Rond de middag viel er een gaatje in de planning en daarop ben ik de auto ingesprongen en richting de Zaan gereden. Hier had ik, met voorbedachte rade, dagelijks brood gevoerd.

Vissen op de meest simpele traditionele manier met een dobbertje en een grote broodvlok. Hoe simpel en mooi kan het zijn?! Door het voeren was mijn verwachting toch wel hoog gespannen. Er bleek vis op de stek, want binnen no-time trok de dobber weg en hing er een vis aan. Een bleke, beetje magere maar behoorlijk sterke brasem had zich direct vergrepen aan de vlok. Voordat de brasem moe gestreden in het net kwam, duurde even en de hoge kade samen met de korte steel van mijn net werkte ook niet echt mee. Maar de eerste witvis van het jaar was een feit.

Snel weer een vlok op de haak geplaatst en weer vissen. Nu duurde het iets langer voordat de aanbeet kwam. Maar toen ie kwam was ik alert en werd de pen mooi wegtrokken. Bij aanslaan was er meer massa voelbaar. Yes, de eerste karper van het jaar was gehaakt. Nu nog drillen en vangen. De hengel boog prachtig, een schitterende parabool onstond bij de diverse runs van de karper, zonder dat de druk op de vis te hoog werd. Dit was weer kicken!

Nu kreeg ik het niet voor elkaar om de karper vanaf de hoge kade in het net te dirigeren. Verderop lag een stalen bootje aan de kade. Langzaam maar zeker kon de karper naar het bootje geleid worden. Voorzichtig vanaf de kade het wiebelige bootje ingestapt, nadat een binnenvaartschip net gepasseerd was, waardoor het extra wiebelig was. Dichter bij het water lukte het uiteindelijk om de schubkarper te vangen.

Het was een mooie volle schubkarper met beste borstvinnen. Sexy ;-)

Hierna was het helemaal over, geen tikkie meer gehad. Toch wel vreemd dat zelfs de brasems niets meer van zich lieten 'horen'. Terwijl ik toch geregeld vlokken bleven voeren. Nou ja, de eerste was een feit.

Op de terugweg gestopt bij een hotspot voor snoek en hier klapte nog een snoekie op de aussie frog. 

Voor mijn gevoel de laatste van het seizoen. Met dit prachtige weer begint het karpervirus weer te kriebelen, maar klussen krijgt de komende periode voorrang.

Grtx, FER