De Purmer 3

Zondag 28 September 2014

Op deze zondag moest mijn dochter een FNRS examen afleggen, oftewel een proef rijden op een paard. En als gezin zouden we zondag ochtend ook weer eens lekker gezamelijk ontbijten. Maar ja, gevist moest er ook worden. Zoals te doen gebruikelijk, weer tussen alle activiteiten door.

Zaterdagavond ben ik ook nog even kort (half uurtje) op de stek in de Purmer geweest. Wederom een prachtige sundowner.

Het was bladstil. De bovenstaande foto zijn bladeren op het water waarin de lucht reflecteert. Het lijkt wel een schilderij van Monet.

Overigens niets gevangen in dat HELE half uur.

Zondag om half elf Mirjam afgezet bij de manage en door gereden naar de Purmer stek. Dezelfde twee stekken als de eerdere sessie gevoerd en wachten maar. In deze sloot stroomt het af en toe. Dit is waarschijnlijk afhankelijk of het gemaal staat te pompen om de polder droog te houden. Hierdoor zie je duidelijke verschillen van kleur in het water, waarbij in de hoofdstroom het water grijzer is dan bij de vertakkingen. Op sommige plaatsen ontstaan draaiingen in het water, waarbij dit de plekken zijn waar sediment op de bodem terecht komt. Dit zijn natuurlijk de hotspots waar karpers geregeld komen scharrelen.

Een enkel belletje verraadde dat er activiteit op één van de stekken was. Hierop heb ik voorzichtig het aas verplaatst. Langzaam omhoog en weer langzaam op de plek waar het belletje was ontstaan neer gelaten, verschil van ongeveer één meter. En ja hoor, de pen begon direct te schommelen en werd binnen de minuut meegenomen richting de hoofdstroom. Aanslaan, hangen en drillen.

Een leuke karper deed zijn best om de hengel te buigen. De linkerflank, op een lichte beschadiging bij de staart na, zag er goed uit.

De rechter flank was geheel onbeschadigd maar deze karper miste wel een oog. Altijd weer verrassend wat er uit het water komt. Het hoeft niet altijd groot te zijn om toch te kunnen boeien.

Ondanks de onrust die ontstaan was door de dril en het water dat in meer dan 50 tinten grijs veranderd was, toch besloten om het nogmaals op dezelfde stek te proberen.

Na ongeveer een kwartier kreeg ik toch weer een aanbeet.

Deze karper zou zo maar eens tot een gigant kunnen uitgroeien met z'n hoge rug en relatieve jonge leeftijd. In ieder geval gaf ie goed partij.

Na deze vangst keek ik op mijn horloge en zag dat het tien voor twaalf was, precies voldoende tijd om mijn dochter te ondersteunen met haar examen. Snel de spullen in de auto gedumpt en richting de manage.

Helemaal goed, best of both worlds!

Grtx, FER