Een nacht op het NH kanaal

zondag 9 augustus 2015

Na veel, heel veel communicatie is het dan toch gelukt om een nacht te maken op het Noord-Hollands kanaal. Niet optimaal vanwege werk, maar omdat ik persé moest, werd het zondag op maandag dat wij, Harry en ik, gingen nachtvissen op het NH kanaal.

's ochtends de auto volgeladen met alle benodigdheden, teveel om op te sommen, zodat ik na terugkomst van een superleuke fietsrit en rondwandeling in, om en rond Monnickendam met mijn pa, ma en gezin direct kon afreizen richting de kanaalkant.


Harry was reeds geïnstalleerd met z'n zoon Jordy. Voor mij was het de eerste keer dat ik mijn nieuwe bivvy, stretcher, rodpot e.d. ging uitproberen. Het wees allemaal redelijk voor zich, maar toch was ik blij dat Harry mij een aantal tips gaf, die allemaal logisch bleken. Hengels geprepareerd, één langs de kant en één aan de overkant te water. Tijd voor de BBQ. Lekkah!


De dag was al fijn, best heet. De avond was helemaal top, de atmosfeer was helemaal tot rust gekomen. Windstil, een lekkere temperatuur met een mooie zonsondergang.

De avond bracht geen aanbeet. 's nachts om 2:00 kwam de eerste run. De hengel van Harry aan de overkant van het kanaal liep af. Harry drilde en Jordy en ik stonden klaar om hand en span diensten te verlenen. Een hele beste kanaalkarper werd na een stevige dril op het droge gehesen.

Top, de kop was eraf en de verwachting voor de rest van de nacht was gestegen. Om 4:00 kwam de tweede run, weer aan de overkant van het kanaal op een hengel van Harry. De vislijn was om de top heen gedraaid en bij de eerste de beste uithaal van de vis brak de lijn. Balen!


Binnen een minuut ging er weer een hengel af, weer aan de overkant. Deze vis mocht Jordy drillen, het was een rare dril waarbij hij de hengel aan mij overhandigde. Iets klopte er niet, er was weerstand en af en toe voelde ik dat er vis tegen stribbelde, maar het contact was niet direct. Op gegeven moment zag ik twee lijnen bijna haaks op elkaar lopen. Zou deze vis door een andere lijn gezwommen zijn waardoor het zo vreemd voelde? Uiteindelijk kwam de vastlood verbinding van de hengel waarmee ik stond te drillen boven water, zonder vis maar met een lijn hierin vast. Harry moest op z'n buik om deze lijn te pakken en daaraan bleek een vis te zitten. Dit bleek wonder boven wonder de recent afgebroken lijn te zijn. Hoe was dit mogelijk, ondanks het gebruik van toplood was de vis op één of andere manier door een andere lijn gezwommen en was hiermee in de knoop geraakt. Gelukkig voor de vis, de rig en voor ons.



De rest van de nacht bleef het rustig, op de voorbij razende auto's aan de overkant van het kanaal na dan. Hier moest ik flink aan wennen en mij hier bewust van afsluiten om in slaap te komen. Dit lukte gelukkig geregeld, waarbij de muggen mij vervolgens wel wisten te vinden.

Terwijl ik de volgende ochtend mij al had neergelegd bij het feit dan ik met mijn hengels geen vis zou vangen stapte ik in mijn schoenen. Op hetzelfde moment ging de pieper van de hengel die aan de overzijde lag af. Huh, da's wel heel toevallig. Je stap uit je mandje en mag gelijk aan de bak. Zeker geen straf! Een fijne kanaalbeuker hield het eindeloos vol. Harry en Jordy overigens ook, die lagen tijdens het heroische gevecht lekker te pitten.

Wat een snorkels en dikke lippen, no silicon needed!

Als klap op de vuurpijl, kreeg Harry een half uur later nog een fluiter vanaf de overkant. De vierde van de sessie en tegelijk een mooie afsluiter.

Snel even naar huis, douche pakken, werkkleding aan en met enigszins rozig gevoel glimlachend aan de bak.

Grtx, FER