Herfst in de polder

Zondag 18 oktober 2015

Ondanks de waterkou waren mijn Koikarpers gewoon aan het azen, dus dan zouden de polderknollen dat ook wel doen. M.a.w. de Beemster polder in met Harry.

Alle sloten in de polder waren al geschouwd, veel riet was gemaaid en de nodige kanten waren uitgediept. Wat voor effect zou dit hebben op de vangsten?

Zoals te doen gebruikelijk eerst een paar voerplekken aangemaakt met kippenbix en mais. Er bleek karper aanwezig, want een flinke boeggolf gaf dit aan. In de richting van de boeggolf had ik ook een stek aangemaakt. Midden in de sloot waar nog drie rietstengels stonden.

Dit zou mijn eerste stek worden. De duivendame in haar off-road Lada kwam in haar jacht op houtduiven ook weer door de polder scheuren. De jogger, die volgens mij, iedere zondagochtend op precies dezelfde tijd, precies dezelfde ronde aflegt kwam ook voorbij. D.w.z. na vijftig meter bij onze stek vandaan draait ie om, om terug te rennen. Ook een grote Buizerd kwam even buurten. Hij hopte met grote sprongen heen en weer over stelcon platen en hapte daar geregeld oude schapenstront op. Dit verbaasde mij, maar ander materiaal/voedsel lag er niet.

De drie rietstengels bewogen. Hoe aast de vis, tegen of met de stroming mee? Ik ga er vanuit tegen de stroming in en daarop heb ik de drie maiskorrels op de hair in zijn vreetspoor gelegd. Dit bleek juist, want niet veel later trok de pen prachtig schuin weg. Het grijze slootwater werd tot een schuimende massa geslagen en mijn hengel kromde zich lekker en de slip tikte af en toe wat lijn af. Toch was ik de winnaar en mocht ik met 'm op de foto.

Na de eerste vangst was de verwachting dat we hier wel meer zouden vangen. Harry kreeg een aanbeet, maar haakte geen vis. Toen we naast elkaar op dezelfde stek stonden, bewoog zijn dobber weer. Een mooie weg trekker bleef helaas uit. Toen Harry zijn aas ophaalde leek er in eerste instantie een donkere rietpol aan zijn haak te hangen. Dit bleek een rivierkreeft te zijn, die met één schaar zijn haaksteel vasthield en met de andere de mais probeerde los te trekken. Blijkbaar hebben de Amerikaanse rivierkreeften zich ook al in de klei polder gevestigd.

Toen ik de kreeft vast pakte om de haak los te krijgen, gebruikte hij één van zijn scharen om mijn vinger te pakken. Dit viel in eerste instantie wel mee, qua pijn. Maar op gegeven ogenblik ging ie flink kracht zetten en dat deed pijn. Dat kreng kneep me tot bloedens toe open.

Na de rivierkreeft zijn we van stek verplaatst. Vanwege de regen gingen de gemalen draaien en dat zorgde voor een flinke stroming. Beide hebben we een voerstek gemaakt in een neer. Aangezien hier het natuurlijke voer de tijd zou hebben om als debris op de bodem te zetten en hier de karpers op af zouden komen. En dat bleek.

Het duurde niet lang of mijn pen werd de stroming ingetrokken. Stroming of aanbeet? Het ging iets te snel, dus aanslaan maar. Ja hoor, weer een beste schub had de mais gepakt.

Harry stond niet veel later ook met een kromme hengel, maar de karper knokte zich los voordat ik met het landingsnet ter plaatse was. Jammer.

Vlak voor 'het sluiten van de markt' trok mijn pen weer de stroming in en wederom was het raak. De derde van de ochtend was een feitje.

Zooo dan, weer lekker gevist in een mooie omgeving, genoeg gezien en lekker gebabbeld.

Grtx, FER