Het waait wel over...

Zondag 6 december 2015

Ongekend... deze hoge temperaturen. Mijn koikarpers zijn nog altijd flink actief, dus verwacht ik dat de 'wilde' karpers dit ook nog zijn. Uit de berichten van andere vissers/blogs blijkt dit ook zeker het geval. Voor mij genoeg reden om te gaan pennen.

De stek keuze ging uit naar de diepere stekken in de polder, aangezien ik  verwacht dat de polderknollen al op dieper water vertoeven. Het aas bestond uit twee maiskorrels op de hair en een klein mestpiertje op de haak. Per stek werden ongeveer 6 maiskorrels gevoerd en een heel klein beetje kippenbix. Mijn koikarpers vreten nog wel, maar doen dit niet zo heftig meer en nemen kleinere hoeveelheden tot zich.

Door de hoge temperatuur stond er een puist wind, niet normaal. Zeker op de open vlakte. Tegen de wind in was geen optie, met of zonder bril, de tranen biggelden over je gezicht. Met de rug in de wind was de enige optie. Ondanks dat ik mezelf schrap zette, moest ik geregeld corrigeren door een stapje naar voren en weer terug te zetten om te voorkomen dat ik in de sloot zou waaien. Als het aas aan de haak gecontroleerd of vervangen moest worden, dan moest de hengel horizontaal gehouden worden, omdat de lijn ook horizontaal stond als de hengel verticaal gehouden werd.

Na lastig manoeuvreren kreeg ik uiteindelijk de dobber op de door mijn gewenste plek. Het duurde niet lang voordat de aanbeet kwam. De dobber zeilde rustig weg en bij aanslaan kwam de karper iets omhoog en schoot daarna los. De maiskorrels op de hair waren aan gort, maar de karper niet gehaakt. Blijkbaar had de karper alleen de maiskorrels gepakt en de haak nog niet. M.a.w. bij de volgende aanbeet langer wachten. Zo gezegd, zo gedaan en dat resulteerde in het eerste knolletje.

Tussendoor ving ik een baarsje dat 3x groter was dan de 2 maiskorrels. Bij de volgende aanbeet wachtte ik weer ontzettend lang voordat ik aansloeg. Weer een knolletje en weer perfect in de lip. Dit bevestigde de wijze van vissen, waardoor ik niet bang hoefde te zijn dat de karper de haak te diep zou slikken.

Na de derde karper was de activiteit op deze stek voorbij. 

In de auto en op naar de volgende stek. Ook hier weer heel matig gevoerd en hangend in de wind de actie afgewacht. Op deze stek was een T-splitsing, waarbij heel duidelijk het gekleurde water, uit de sloot waar de wind opstond, zichtbaar was. Op de kleurscheiding heb ik het aas aangeboden. Op gegeven moment verplaatste mijn dobber, tergend langzaam. Hmmm, kwam dit door de wind, door de stroming of door een vis? Nadat de dobber zich uiteindelijk minstens drie meter had verplaatst was het tijd om te checken oftewel contact te maken, indien de verplaatsing door een vis kwam. Ja hoor, het was vis. Een fijne volgevreten polderbul.

Het was vervolgens wel mooi geweest, flink uitgewaaid, gelukkig was het wel droog en flink wat karpers gevangen. Top toch!

Grtx, FER