Knollenkolder in andere polder

Zondag 3 januari 2016


In een lekker lang weekend, vanwege de nieuwjaarsdag op een werkdag, moest er natuurlijk flink gevist worden. Dat kon ook nog eens erg goed, omdat vrouwlief een nieuwjaarsconcert had, mijn dochter de hele dag op de manage zou vertoeven en mijn zoon de hele dag ging repeteren voor de aankomende musical. M.a.w. ik had de tijd aan mezelf!

Recent ving ik in de Beemster knol na knol en enige tijd daarvoor wilde dit niet lukken in de Wormer. Dat verdiende een reprise. Ondanks de nog steeds belachelijk hoge temperaturen ging mijn focus uit naar de winterstekken. Het gemaal stond aan, dus het stroomde behoorlijk in de Wormer polder.

Nu ik weet hoe dol karpers, d.w.z. koikarpers, zijn op mais heeft dit aas, zeker in de winter, waarbij karpers kleinere hoeveelheden tot zich nemen, mijn voorkeur.

Kleine voerplekjes aangemaakt  op beschutte plekjes en bij neren. In de dijksloot kreeg ik redelijk snel een aanbeet en bij aanslaan waren er meerdere boeggolven zichtbaar. M.a.w. deze stek lijkt weer een holding plek te zijn voor de winter. Een gevulde schub knokte voor wat ie waard was, zeker geen duffe bedoening.

De volgende stek was aan de beurt, want de rest van de aanwezige karpers was gevlogen.

Op de nieuwe stek, trok mijn pen gelijk weg bij inleggen. Huh, was de stroming hier zo sterk? Bij ophalen bleek dat een knolletje mijn lijn had mee gepakt. OK dan, er zat vis.

Niet veel later kreeg ik een echte aanbeet en deze polderknol kwam wel in het schepnet.

Na deze aanbeet en dril overgestapt naar een andere stek aan de overkant. Hier bewoog de pen zich langzaam richting de hoofdstroom. Dit betekende dat ik geregeld het aas moest verleggen, maar ik verwachtte desondanks dat de karpers snel genoeg zouden zijn om het aas te pakken. Dit bleek ook het geval na de zoveelste drift.

Vervolgens weer overgestapt, waarbij een volgende aanbeet een losser verwerkt moest worden. Helaas, maar weer overstappen op een andere stek. Zelfde verhaal weer met de drift en een schubkarper met een wel heel warrige beschubbing was de pineut. Zie ook start foto van deze blog.

Het gemaal stopte blijkbaar, want de stroming viel weg. Hiermee vielen ook de aanbeten stil. Tijd om op te stappen, maar er was nog tijd over deze middag. In de auto gesprongen en op naar weer een andere polder, zie volgend verslag. Dit was ook zeker weer de moeite waard!

Grtx, FER