Out fishing: Klapperstelsel 2

Donderdag 19 mei 2016

Na de vangst van een bijzonder lange brasem (63 cm) moest ik op korte termijn weer naar het klapperstelsel. Deze keer op de fiets zodat ik sneller verschillende voerplekken kon aanmaken en bevissen. De achterband van mijn fiets was 's middag volledig vervangen, nadat mijn zoon via een stoepje er twee scheuren in had 'gefietst'.

Hoe chagerijnig kan je 'kijken'.

Terwijl ik voerplekken aan het maken was merkte ik dat mijn achterband zachter werd. Uiteindelijk was ie binnen de kortste keren helemaal plat. Uiteindelijk terug naar de eerste voerplek gelopen en mijn pa gebeld of ie langs kon komen met pomp en bandenplakset. Terwijl ik stond te bellen, kwam nog een maat van mij langs die vond dat het wel onder de garantie viel van de omlegger. Mwoah, omdat ik het zelf niet gedaan had, kon ik een ander ook niet zomaar de schuld geven. Enneh, de omlegger kwam toch.

Terwijl we met de fiets bezig waren, was er een activiteitexplosie op mijn voerplek. Overal bellen, maar mijn kikkererwt werd dniet gepakt. Rondom het ventiel waren er haarscheurtjes ontstaan doordat de binnenband niet goed in de buitenband zat, maar iets tussen de buitenband en de velg.

Met een schuin oog hield ik de dobber in de gaten die er uiteindelijk toch vandoor ging. Bij het zetten van de haak ging er een flinke zeelt vandoor. Het bleek echt een hele oude strijder te zijn. Aan één kant blind en aan de andere kant had ie een gezwel aan zijn bek. Daarnaast nog een paar donkere en ingedeukte vlekken op zijn kop. Wat een markant beest!

De blinde kant.

De gezwel kant.

De foto's zijn van dezelfde vis, maar hoe verschillend toont het qua grootte. De vis bleek 46 cm lang.

Nadat de foto's genomen en de fiets gemaakt was, ging mijn pa er weer vandoor. Pa, dank!

De tweede voerplek was aan de beurt. Ook hier was activiteit te bespeuren. En nog meer bekenden, want mijn tante kwam met schoonzus langs fietsen. Ze was net jarig geweest dus dat verdiende een felicitatie. Terwijl wij over van alles en nog wat stonden te keuvelen, kreeg ik een aanbeet. Een beste platte met de nodige paaiwonden. Nadat deze keer mijn tante de foto gemaakt had, ging zij er weer vandoor en ik naar de derde en vierde voerplek die niets meer opleverde.