Behoeftig

Zondag 14 augustus 2016

Er was eens lang, lang geleden.... Voor mijn gevoel dus een eeuwigheid geleden dat er gevist werd. Er was grote behoefte ontstaan naar de jacht, de spanning, het buiten zijn en het avontuur dat penvissen heet.

Om aan de behoefte te voldoen een bekend gebied bezocht, de Beemster. Bekende en onbekende stekken aangevoerd om deze in de voer volgorde af te schuimen.

De eerste stek, waar voor Beemster begrippen flinke stroming stond, in een mui het aas gelegd. Kleine vis bleek flink aanwezig, snoepend van het aas en geregeld vluchtend voor waarschijnlijk een snoek. Nu liggen snoeken zeker niet opgestapeld in de Beemster en heb ik er hier ook nog nooit één gevangen. Toch had ik mijn spinhengel in de achterbak gedeponeerd en nadat het gevoel mij bekroop dat ik hier toch geen karper ging vangen heb ik de spinhengel opgetuigd. Ik was er heilig van overtuigd dat er een snoek stond. Ik had 'm niet gezien, maar de visjes sprongen al vluchtend te vaak boven water. Toch kreeg ik, na minstens een twintigtal worpen, geen aanbeet. Kon mij niet voorstellen dat deze actieve vis zich niet zou verhappen aan mijn kunstaas. Na nog een stuk of tien worpen was het toch raak. Ik kreeg toch mijn gelijk, een snoek van 65 cm zorgde voor de onrust.

Op naar stek twee. Twee voerplekjes, vlak bij elkaar. Belletjes trokken mij richting de voerstek bij de kant. Na enige tijd begon de pen onrustig kort heen en weer te schokken. Hmm, ook hier kleine vis? Na enig wachten toch maar aanslaan toen de dobber schuin weg trok. Zoooo, hoezo kleine vis?! Dit was het! Hieraan had ik dus behoefte. Wat een kick blijft het toch als zo'n karper al zijn krachten loslaat en de hengel giga op zijn donder geeft. Zo krom als een hoepel stond de hengel toen de karper probeerde om een duiker in te zwemmen. Buigen of barsten was het devies. Ha, de karper kon barsten, moe gedrild mocht ik 'm landen.

Zo lekker, om weer eens zo'n sterke boerenkarper te mogen drillen.

Deze karper had een vreemde vergroeiing aan de rechterkant van zijn kop.

De stek in het midden leverde nog een knolletje op. Ook leuk, maar die grote 'jongens' hebben toch wel mijn voorkeur.

Op de derde en nieuwe stek voor mij zag ik veel, heel veel activiteit. Wapperende vinnen, zwemmende karpers. Dit kon niet mis gaan. Gaaf, een nieuwe stek en gelijk vangen? Jazeker, een mooie schubkarper had de broodvlok te grazen genomen. Tijdens de aanbeet sprong deze karper, net zoals het voorgaande knolletje met een flipper jump het water uit. Rot geschrokken ging hij er vandoor, waarbij de andere karpers ook het signaal kregen er vandoor te gaan. Het water was op slag troebelgrijs geworden.

Een mooie afsluiter van een 'eerste' sessie in de Beemster. iig smaakte dit naar meer.

Grtx, FER