Struinsnoek deel 8

Zondag 2-2-2014

Na een spannende week op fysisch en psychisch vlak, was het tijd om te ontspannen en te ontladen. Een huis rijker, tenminste voorlopig koopcontract getekend en meer duidelijkheid over de problemen met mijn gestel, voorlopige diagnose jicht, waardoor ik momenteel aan de pretnison zit. Super middel trouwens, geen centje pijn meer.

Harry dacht er min of meer hetzelfde over en belde mij 's ochtends of ik al aan het vissen was. Nog niet, zat nog gezellig aan het ontbijt. We zouden elkaar treffen op dezelfde stek als vorige week.

Toen ik kwam aanrijden zag ik Harry al met een snoek staan. Gelijk getoeterd, anders zou ie 'm al hebben terug gezet. De snoek was na een derde aanval op de driedelige plug, dan toch eindelijk gehaakt. Bijna hetzelfde scenario als vorige week, maar nu succesvol met een snoek op het droge.

Een mooi vol exemplaar met een sterke kop waarbij er een kleine vergroeing op de kaak zichtbaar was.

Na een kwartiertje keuvelen over alle wel en wee, de hengel gepakt. Niet veel later had Harry weer beet, de snoek kwam tijdens de dril flink uit het water en wist zich te ontdoen van de haak.

10 meter verder was het weer raak voor Harry en deze snoek wist niet te ontsnappen. Wederom een fijn exemplaar die door meerdere omstanders op de foto genomen werd. De zwarte driedelige plug met gele vlekken leek de killer van de dag te worden.

Zelf kreeg ik nog een aanbeet in een andere vaart. Voor de verandering een releatief zware vierdelige plug een keer flink weggesmeten om de lijn goed te strekken. Langs de kant op een flinke afstand knalde er een snoek op. Deze gaf flinke weerstand en wist zich los te rollen. Jammer, had deze snoek graag willen bewonderen.

Het prachtige weer en ook de weersomslag zorgden er waarschijnlijk voor dat de snoeken niet helemaal los waren, tenminste dat gevoel had ik. Alleen de plug van Harry zorgde voor actie. Terug op de eerste stek, pakte weer een fijne snoek de zwarte plug. 

Alle snoeken werden aan de zijkant in het midden van de bek gehaakt. Geen enkele snoek had de plug opgeslokt, typerend voor de voorzichtige aanbeten temeer omdat Harry de nodige snoeken hadden zien volgen. Een bevestiging dat de snoeken zich vandaag niet rücksichtloss op de kunstaasjes storten.

Onwijs spannend was het in het begin voor Harry om een snoek met zijn 300 vlijmscherpe tanden middels kieuwgreep te pakken en eigenlijk is dat het nog steeds maar.... hij doet het gewoon. Chapeau!

Het mooiste van de dag moest nog komen. D.w.z. het meest komische moment.

Terwijl ik sta te werpen met mijn zwart witte streamer lijkt het of Harry verderop geïnteresseerd staat te kijken naar een woonboot. Ha, ik wist gelijk beter. Hij had natuurlijk zijn kunstaas ergens aan vast gegooid. 

En ja hoor, Ed die ook nog was komen vissen, probeerde de zwarte superturboplus plug van Harry los te krijgen van een enigszins versleten nylon lijn, die op de vlonder van de woonboot gespannen was. Kansloos want de plug was er meerdere keren om heen gedraaid. Dan maar de dood of de gladiolen en de gevlochten lijn werd op spanning gezet totdat er iets zou breken.

Tegelijkertijd brak de nylon draad als ook de stalen onderlijn. De plug was los en dreef in het water, maar werd door de stroming langzaam onder de woonboot getrokken. Terwijl ik stond te kijken met mijn hengel in mijn hand, kon ik maar één ding bedenken en dat was proberen om de plug met de dreg van mijn streamer te pakken. De plug lag ongeveer zes meter vanaf de kant in het water. Een zorgvuldige worp met de streamer enkele centimeters voor de plug, waarbij de zinkende streamer direct naar de plug getrokken werd. Wonder boven wonder lukte dit gewoon in één keer, de dreg pakte precies in de kleine spelwartel. Kan je dan werpen of kan je dan werpen, BAM!

Het was gelijk klaar, Harry had drie mooie snoeken gevangen en zijn all time favorite plug was gered. Het was weer een mooie struinsessie.

Grtx, FER