Maledieven

Juli 2014

Aan het einde van de Sri Lanka reis mochten we nog een paar dagen chillen op de Maledieven. Het tropisch paradijs, met hagelwitte stranden, palmbomen en een kristalheldere blauwe zee. 

Zoals het op de plaatjes is, is het ook daadwerkelijk. Eén groot vakantie resort waarbij op onze atol van alles en nog wat te doen was. Snorkelen, duiken, dolfijn spotten, nachtvissen, glasboot en de nodige andere watersporten. De eerste vijf activiteiten hebben we ook allemaal gedaan. Stuk voor stuk helemaal fantastisch.

Als ik hierover ga uitweiden mag ik er wel een aantal blogs op na houden, maar dat ga ik natuurlijk niet doen. Dus hou ik het hierbij over het vissen, met in het bijzonder de nacht vistrip met Mirjam.

Voor het meedoen met bepaalde activiteiten kon er op lijsten ingeschreven worden. In eerste instantie waren wij de enige twee, waarna nog een chinees stel zich had ingeschreven. Uiteindelijk had nog iemand zich gemeld, deze had 29 personen genoteerd, chinezen. Hmmm, was benieuwd wat dat nachtvissen ging worden.

Op de kade bleek inderdaad een horde chinezen te staan. Een kakofonie van tsjing, tsjang, tsjong geluiden. Er lag één boot, oh oh, dat zou vol worden. Gelukkig kwam er nog een boot. En nog één. In de eerste boot mocht een deel van de grote groep chinezen instappen. Wij niet. In de tweede boot ging de rest van de grote groep chinezen en de derde boot was voor ons met het chinees stelletje. Ha, een grote boot met drie man personeel en 4 vissers. Luxe!

We vaarden naar een rif en ankerden zodanig dat we het aas precies onder aan het rif konden aanbieden. Gevist werd er met een handlijn, waaraan een grote haak met een stukje vis bevestigd werd, waarbij het loodje 60 cm hoger bevestigd was. We zaten mooi op de achterplecht van de boot.

De diepte was ongeveer 20 meter, dit is best diep als je de lijn moet begeleiden. Door de lijn strak te houden met je vinger, kwamen de aanbeten ook door via je vinger. Korte heftige tikken waren voelbaar. Als je een aanbeet voelde moest je aanslaan door de draad snel omhoog te trekken. Dit was even wennen, maar leverde al snel vis op.

Het ging niet vanzelf, dat was wel zo leuk. Er moest wel iets voor gedaan worden om een vis te vangen. Mirjam had beet en de vis leek wel heel erg zwaar, uiteindelijk kwam er een oud stuk koraal naar boven. Dit gebeurde haar nogmaals maar gelukkig was dit stuk koraal een stuk kleiner, ook ik mocht een keer zwaar takelen voor een stuk koraal. Maar tussendoor vingen we mooie kleurige vissen.

Nadat ik bij een aanbeet had aangeslagen leek het alsof ik weer een groot blok koraal naar boven aan het trekken was. Maar nu echt een heel groot stuk koraal. De aanbeet was echt overtuigend geweest en het zou toch echt vis moeten zijn. Mijn vingers gingen steeds meer pijn doen en uiteindelijk heb ik om assistentie gevraagd. Het bemanningslid had er zo te zien ook flink moeite mee, gelukkig, begon me al een mietje te voelen. Toen het blok koraal aan de oppervlakte kwam was er paniek. Het bleek geen koraal, maar een gevlekte stekelrog met een diameter van een meter.

De bemanning was in rep en roer. Er werd een groot slagersmes gepakt. Hmmm, wat was de bedoeling? De reproductie tijd van roggen is ongeveer 10 jaar, het eten van roggen vind ik dan ook 'not done'. Gelukkig brak de haak voordat de mes in de rog of in de lijn gezet kon worden.

Langzamerhand liep de vissessie ten einde en vingen Mirjam en ik nog een paar vissen, terwijl de chinezen continu bijgestaan moesten worden om een visje te vangen. 

De lijnen en het anker werden binnen gehaald en de motoren werden gestart om weer terug over de golven naar onze atol te denderen. Man, wat knallen al die boten met een noodgang over de zee. Kicken!

Al met al was de nachtvissessie super leuk, we vonden het zelfs leuker dan verwacht. We hebben fraaie vissen gevangen en de rog was ook gaaf. Een top afsluiting van weer een mooie dag in/op het tropisch paradijs.

Grtx, FER