Vandaag is Inge jarig, vanochtend vroeg gevierd met ontbijt op bed en een stapel cadeau's. Gisteravond al lekker bij de Thai uiteten geweest, want vanavond ging ze toch fluiten met het stedelijk orkest. Nou ja, het is haar verjaardag, haar dag, dus zij bepaald. Zaterdag doen we het toch nog eens 'dunnetjes' over. Dus had ik vanavond ook 'vrij'.
Tenminste, nadat ik Mirjam naar de manage had gebracht. Die moest natuurlijk ook weer opgehaald worden. Dus besloten om in de tussentijd te gaan vissen. Altijd rijst de vraag, waar? Nu zeker, vanwege de beperkte tijd en de locatie van de manage. In de nabijheid van de manage moest het worden. De wijk die aan de andere zijde ligt is het daarom geworden. Weet dat er water ligt, maar of hier goed vis aanwezig is, wist ik niet.Langs een meertje heb ik een aantal voerplekjes gemaakt met kippenbix en mais. Al snel bleek op één van de stekken activiteit. Vlakbij rietsigaarpollen ontstonden de gewenste belletjes. Na enige tijd ontstond er werkelijk een bruistapijt. Ik twijfelde nog of het geen snoek was, die weggeschoten was, maar nadat dit binnen een paar minuten nog een keer ontstond wist ik zeker dat het azende vis was.
Langzaam maar zeker begon mijn dobber ook te wiebelen en te waggelen door de flanken, staart of water kolken van de aanwezige vis. Toch duurde het nog tergend lang voordat de dobber weggleed. Niet mooi egaal, eerst een stukje rechtuit, daarna draaide deze terug totdat ie daadwerkelijk onderging. Dat was het moment om aan te slaan.
Man o man, de karper jakkerde er vandoor richting het midden van de vijver. Toen keerde hij weer terug om daarna zichzelf in een rietpol de boren. Even een status quo, voorzichtig een beetje lijn gegeven en hij zwom zichzelf weer los. Tegelijkertijd begon het te regenen. Een constatering, maar geen onderbreking van de lol en de spanning tijdens de dril. Dacht eerst dat ik een spiegel aan de lijn had, de vis bleef diep en was krachtig, maar pas aan het einde zag ik dat het een schubkarper was. De vis bleek 62 cm lang. Ik had 'm eigenlijk iets groter verwacht vanwege de eindeloze dril. Tot twee keer aan toe kreeg ik 'm niet in mijn net te pakken. Uiteindelijk ging ie toch uitgeteld op z'n zij, om rustig geschept te worden.
Hier nog een plaatje van de krachtpatser. Karpers van rond de zestig centimeter geven echt een dikke strijd, krachtig en langdurig. Zo lekker.
Grtx, FER
Jij hebt toch maar geluk dat je af en toe Mirjam naar de manege mag brengen hé ;-)
BeantwoordenVerwijderenMaareh, top hoor. Nieuwe stek, andere spanning
Gelukkig zeker als het toch maar ff lukt.
VerwijderenLekkerrr!
BeantwoordenVerwijderenZekerrr!
VerwijderenHier heb ik best respect voor Fer! Knap hoe je tussen al je 'verplichtingen' in een loos uurtje op een nieuw water gewoon brute vis vangt. Zo heb ik mijn gezin een jaar of tien geleden verkloot. Teveel met mezelf bezig geweest. Ondertussen goed contact met m'n zoon en ex, dat weer wel. Des te meer kijk en lees ik vol bewondering hoe sommige het zo voor elkaar krijgen om hun 'happy hour' in te vullen. Top man!
BeantwoordenVerwijderenTja, een goede visser is vaak vrijgezel, wordt wel eens gezegd. Om echt goed te worden en te weten hoe routes e.d. zijn betekend veel tijd investeren. Maar ja, wil mijn gezin natuurlijk ook behouden, kan dus niet zoveel tijd besteden aan het vissen als ik zou willen want dat zal idd ten kosten gaan van. Vanavond ga ik het nogmaals op dit water proberen, want ik ga mijn dochter weer naar de manage brengen. Wie weet heb ik weer mazzel.
Verwijderen