Another day in ...

7 december 2014

Welke manier van vissen blijft effectief om de polderwolven te blijven vangen? Iedere week doen we een zelfde stek aan, omdat we daar gewoon brute vissen vangen. Telkens doemt de vraag op, hoe lang zal dit nog duren? Vandaar de eerste vraag.

Nu we weten dat er mooie groenjassen liggen, experimenteren we er op los. Waarbij we natuurlijk ook wel eens terug vallen op gekende methoden, om toch weer succes te ervaren.

Harry was weer als eerste op de stek en had net zijn doodaas hengel ingelegd toen ik aankwam. Terwijl we stonden te keuvelen, vroeg ie zich af waar zijn dobber stond. Ergens onder water. Rennend naar de waterkant pakte ie z'n spiksplinter nieuwe hengel en na enige tellen, sloeg hij gedecideerd aan. PANG! Zijn nieuwe hengel ging, op de verbinding tussen de twee delen, dwars door midden. Ik kon er niets aan doen, maar moest wel heel erg lachen. Natuurlijk volgde een rare dril en stond ik snel paraat met een net om de snoek te landen. De dreg was vervolgens makkelijk van een kieuwboog te verwijderen.

Toch blij met de vis ondanks zijn gebroken hengel

In de aanloop naar onze traditionele zondagochtend sessie werden wij ons er van bewust, dat er 'stekkenpezers' op de loer liggen. Natuurlijk kan en mag je geen enkele stek opeisen, als dit niet op je eigen land ligt, maar toch voelt het raar. Zeker als je mensen in goed vertrouwen iets vertelt, waarna ze vervolgens plannen maken om ook daar te gaan vissen zonder dit te bespreken. Anyway, we gaan er nu vanuit dat het niet bewust is gegaan.

Ed kwam ook ter plekke, terwijl Harry met z'n snoek poseerde. 'Nu al?', 'Yep'. Ed en ik gingen eerst eens met wat kunstaas smijten. Beide met een streamer, omdat die de laatste keer een aantal snoeken deed toehappen.

Harry was vervolgens z'n tweede hengel aan het optuigen voor doodaas, terwijl ie natuurlijk flink baalde van zijn gebroken hengel. Hoe vervelend ook, het was een bijzonder komisch gezicht het breken op moment supreme, terwijl er aan de andere kant van de lijn een snoek aan het knokken was.

Al snel was Harry zover en ging de dobber met een dood baarsje te water.

Binnen vijf minuten begon zijn dobber licht te stuiteren waarna ie onder getrokken werd. Het aanslaan ging iets voorzichtiger dan de eerste keer en nu werd toch ook weer een snoek gehaakt. Niet te geloven binnen ongeveer 10 minuten met doodaas twee snoeken in het mandje.

Natuurlijk ben ik toen ook een doodaas hengel gaan prepareren. Het was bokkoud met veel wind op de open vlakte. Ik heb ongeveer drie keer de lijn van de onderlijn geknipt, omdat ik stoppers vergat te plaatsen, een te lichte dobber monteerde en het lood vergat te monteren. Ik was 'lekker' bezig, grmpfff. Uiteindelijk kon de doodaas montage met een sardine te water.

De grote oranje dart dobber drifte kalm op de wind van mij af. Nadat deze ongeveer vijftig meter van mij vandaan gedrift was, haalde ik 'm weer in en begon het tafereel van voren af aan.

Edwin die nog altijd met de streamer aan het werpen was en van alles en nog wat haakte, behalve een snoek, kreeg toch een aanbeet. Vlak voor zijn voeten dook er een snoek op. Zijn hart zat in zijn keel en de nodige oerkreten klonken. Pas nadat hij van kunstaas gewisseld was, pakte een snoek goed zijn drie-delige plug. Top, eindelijk had Ed ook z'n snoek te pakken.

Als er één schaap over de dam is... bladibladibla, pakte Ed ook zijn tweede snoek. Een groter exemplaar. Helemaal top.

Zelf had ik nog helemaal niets vernomen van enige aandacht voor mijn aas en het begon toch te kriebelen, omdat zowel Harry als Ed al twee snoeken op het droge hadden gebracht.

Dus heb toen ook maar weer de spinhengel ter hand genomen. Vlak voor mijn voeten en aan het oppervlak toonde een snoek interesse. Met een sierlijke boog probeerde ie mijn kunstaas, een rubberen aal, te pakken. Hij pakte alleen het puntje van de staart en verdween weer uit het zicht. Dit nieuwe stukje kunstaas was ik overigens na ongeveer tien worpen alweer kwijt, omdat de speld wartel open bleek te staan. Hmmm, nou ja een hobby mag geld kosten. Dus zal ik deze week wel weer de hengelsportwinkel bezoeken om nogmaals dit kunstaas aan te schaffen, want de actie beviel mij wel.

Gelukkig toonde dezelfde snoek, tenminste dat denk ik, nogmaals interesse in mijn kunstaas. Deze keer  interesse voor een drie-delige ratel plug. Ook dit kunstaas was voorzichtig gepakt, want de achterste dreg hing maar net in de lip. Gelukkig was Ed snel ter plekke om mij te assisteren en 'm te netten. Direct lag de dreg ook uit de bek. YES, YEAH! Ook ik had een polderwolf gevangen. 

Wederom 'another day in pike paradise'. Ondanks een kleine verwonding.

Een paar van die schrammen is toch een mooi souvenirtje, omdat ik zo weer aan weekend met prachtige vangsten terug denk. Dat wil zeggen, als ik nu naar mijn vinger kijk.
Grtx, FER