Zaankarper

zondag 31 mei 2015

Net zoals wij, zijn karpers warmte minnende wezens. Dus komen ook zij met de huidige temperaturen niet aan hun trekken. Dus waar zouden ze zich momenteel ophouden. Inderdaad, op plaatsen waar het water momenteel het warmst is.

Bijvoorbeeld in de buurt van een warm water afvoer. Tenminste dat bedacht ik me, toen ik zondagochtend wakker werd en me voor had genomen om te gaan vissen. Vissen is super, maar vangen de BOM. Dus ga ik graag, met de beperkte tijd die ik heb, voor zo'n hoog mogelijke vangstgarantie terwijl deze eigenlijk nergens te krijgen is. En toch is er veel af te dwingen. De stek kiezen op basis van omstandigheden, zoals weer en zeker de wind zijn zeker bepalend.
Samen met het bedenken waar de vissen zich zouden ophouden, komen gelijk verschillende stekken op in mijn gedachten. Sommige streep ik gelijk door, in gedachten. Andere blijven hangen om vervolgens een keuze te maken. Het zou de Zaan worden, met zijn bedrijven als eerste indrustriegebied in Europa. Door de bedrijven natuurlijk hier en daar warm water afvoeren.

De grote broodvlokken moesten het gaan doen. Traag omlaag zakkend zonder weerstand zouden ze een grote verlokking moeten zijn voor de kerps. Loom opslurpend een makkelijk hapje tussen door. Ik gebruik altijd grote vlokken van gestoomd brood, waarbij ik een gedeelte strak om de haaksteel kneed. Dit omdat de vlokken anders al bij het te water laten van de haak zouden vallen.

De eerste aanbeet liet niet lang om zich wachten, maar het betrof een slijmjurk. Een brasem zo slap als een vaatdoek, geen gein meer aan momenteel. Het duurde enige tijd, maar ik had een staart van een karper gespot, dus ik wist dat ze er zaten. Ik viste overigens zonder dobber en hield alleen de lijn in de gaten. Als deze zich traag maar gestaag verplaatste wist ik dat er vis met het aas vandoor ging. Af en toe kreeg ik flinke tikken op de top van aanwezige ruisvoorns.

Toen de lijn in een cirkel ging ronddraaien en vervolgens weg trok, sloeg ik aan. Hebbes! D.w.z. gehaakt, maar nog niet geland. Groot water dus sterke karper. De spieren van de zaankarper waren door het warme water goed doorbloed en dat was te merken. Een errug lekkuruh dril volgde.

Een mooie schub kon uiteindelijk tegen een grijze achtergrond op de foto.

Tussendoor ving ik nog een brasem, net zo slap als de voorgaande slijmjurk. Toch had ik er nog steeds vertrouwen in, zeker toen ik zelfs een koikarper voorbij zag komen. Sterker nog, eerste een witte en vervolgens een gelige met oranje vlek op z'n kop. Het water was niet kraakhelder, maar dit was door de lichte kleuren met de polaroid bril toch redelijk goed zichtbaar. Hmmm, voor de toekomst mooie vissen voor in mijn koivijver. De witte koi rook zelfs even licht aan het aas en wende toen zijn kop af. Jammerdepammer.

Een andere karper bleek even later meer trek te hebben. De lijn trok langzaam maar gestaag weg en een oude markante krijger was het spreekwoordelijke haasje. Dacht ik dat de vorige dril pittig was, deze duurde eindeloos.

72 cm Zaan karakter

Wat een prachtig beest. Hier en daar wat beschadigd, maar daardoor des te mooier. Een mooi goudkleurig oud exemplaar.

Mijn keuze vanochtend was goed geweest. De vissen bleken idd in de buurt van het warme water aanwezig. Toch hoop ik dat de weergoden ons goedgezind zijn, zodat we binnenkort toch echt in T-shirt langs de waterkant kunnen gaan genieten.

Grtx, FER