De enige echte Beemster buffel

Zondag 28 juni 2015

Eindelijk was het zover, we zouden weer eens met z'n drieën (Harry, Edwin en ik) gaan vissen. Iets te vroeg in de ochtend (7:00) voor mij, aangezien ik zaterdagavond een muziekfestival had. Mezelf kennende zou ik de volgende ochtend behoorlijk brak kunnen zijn. Het was gezellig, dus brak was ik. 7:00 uur ging 'm dus voor mij niet worden.

Natuurlijk had ik er, ondanks de kater, wel veel zin in om weer eens samen te vissen. Dus werd het voor mij ongeveer half negen voordat ik aansloot bij de Beemster megastek. Het was als vanouds, als relnichten ging we lekker los tegen elkaar.

Harry had al vijf aanbeten gehad en allemaal gelost. Was ie ook aan de rol geweest?! Eén van de aanbeten was onhoudbaar geweest en was uitgelopen op lijnbreuk. Ondanks dat de whatsapp berichten om 7:00 aangaven dat de vissen flink actief waren, was er rond 9:00 niets meer van over.

Toch ving Ed als eerste een mooie schub. 'De kop was er af'.

Terwijl ik even met Ed stond te praten, waarbij ik mijn molen had open staan, hoorde ik deze plots lopen. Een sprintje naar mijn hengel aan de andere kant van de weg, klip dicht en druk zetten betekende de volgende karper. Deze vis bleek ook onhoudbaar. Ik was op gegeven moment bang dat ik onvoldoende lijn op mijn spoel had, omdat de vis maar lijn bleef nemen. Gelukkig keerde zij en kon ik weer lijn opspoelen. Zowel Ed als Harry stonden erbij en keken er naar en concludeerde dat het een hele behoorlijke vis zou zijn. Dat idee/gevoel kon ik alleen maar onderstrepen.

Na een lange lange dril, was de vis eindelijk moe gestreden en kon ze geland worden. Wow, wat een beest. Vorige week had Lars, de zoon van Ed, al een hele grote karper gevangen, maar deze was nog groter en zwaarder. Dit moest wel het topje van de piramide zijn, groter heb ik ze nog niet in de Beemster gezien.

De enige echte Beemster buffel

Wat een prachtig beest, hoog, dik, lang (75 cm), grote snorkel met dikke lippen en in blakende gezondheid.

Met deze megavangst was de koek op de eerste stek ook wel op. Hopelijk zou een volgende stek wel weer karpers op de mat brengen. Dit bleek het geval, d.w.z. voor mij alleen dan. Ik mocht weer een karper vangen en eigenlijk mocht ik ook alles alleen doen, als het aan de mannen lag. Het net werd toe gegooid en zoek het maar uit ;-) Maar natuurlijk werd er uiteindelijk assistentie verleend.

Niet lang na deze karper besloten we ons geluk op een derde stek te beproeven. Verschillende voerstekken werden geprepareerd en bevist. Ook nu was ik weer de gelukkige om een vis(je) te vangen. Het bleek een giebel.

In een smalle sloot, zie bovenste foto, stroomde het water flink door de pijp/duiker. Hier had ik vlak langs de pijp, net uit de stroming, een voerplek gemaakt. Nadat ik hier het aas, drie maiskorrels, liet zakken was er gelijk actie. De pen schokte heen en weer en het leek op actieve kleine vis, totdat de pen keurig schuin wegtrok. Bam! Weer een karper.

Gelukkig wist Harry aan het einde van de sessie toch ook nog een karper te vangen. Het was een mooi einde van een leuke sessie, waarbij de vissen niet voor het opscheppen lagen. Door toch geregeld te verkassen hebben we onze kansen vergroot en allemaal gevangen.

Lekker toch?!

Grtx, FER