Het gevoel

Maandag 21 oktober 2013

Na de eclatante 'overwinning' van Ed op zondag, waarbij hij 4 karpers aan de polder onttrok en wij, Harry en ik, er geen konden verschalken, knaagde het toch enigszins aan mij. D.w.z. het gevoel van zo'n knokkende karper aan het uiteinde van de lijn. Dit gevoel wilde ik ook weer ervaren.

Vanwege de herfstvakantie vrij en daarom de polder ingetogen om te proberen op nieuwe stekken toch een herfstkarper te vangen. Rekening houdende met de wind, uit het zuiden, in de Noordoost Beemster op een drietal plekken gevoerd. Dus gevoerd op plekken waar de wind op stond, met twee handjes kippenbix en een klein handje maiskorrels. Bij één van de stekken lag drijfvuil, altijd goed en hier stond ook een oude vlierbessenboom. De bessen waren al van de boom gevallen, dus geheid dat hierdoor de karpers op deze plek foerageren.

Dat bleek ook niet veel later want mijn pen leek te bewegen, niet gelijkmatig maar licht schokkerig. Dit hield enige tijd aan totdat hij schuin in het water bleef staan. Toch maar even het aas, twee maiskorrels aan de hair, controleren. Terwijl ik de pen ophaalde voelde ik weerstand en een flank van een karper werd zichtbaar terwijl deze ervandoor schoot, zonder het meenemen van de haak. Ok, karper op de stek. Natuurlijk was de stek vanwege het ondiepe water verstoord, maar mijn gevoel zei even te wachten met verkassen.

Tien minuten later was het wel goed raak. Nu was het aas wel met de bek opgenomen en een druistige karper ploegde de ondiepe sloot om. 

Door de visceuse toplaag van het water was het naderhand duidelijk zichtbaar aan de hoeveelheid bellen dat hier geknokt was.

De volgende stek gaf geen geheimen prijs, ondanks dat er kortstondig op anderhalve meter van de stek een paar keer kleine bellenplakkaten zichtbaar waren.

De derde stek leverde in eerste instantie twee brasems en een dikke blei op. Er zat dus vis, alleen was het wachten op een boerenkarper. Het wachten werd gelukkig beloond, want een hoge polderknol had zich gemeld en knalde als een dolle door het water. 

Wat zijn deze vissen toch sterk voor het formaat. Toch jammer dat deze karpers op één of andere manier niet uitgroeien tot lappen van bijvoorbeeld 80 cm. En zelfs na het drillen vertonen ze nog tekenen van overtollige energie.

Anyway, het gevoel om te 'sparren' met een karper heb ik weer mogen beleven en dat was weer top!

Grtx,
FER