Zuidwester storm in aantocht

Zondag 27 oktober 2013

Maandag zou er storm komen, een Zuidwester storm. Zondag kregen we hiervan al een voorproefje. Ondanks deze harde wind toch besloten om te gaan pennen, wel na de hoosbuien natuurlijk. Maar waar? Waar zou het mogelijk zijn met deze wind om toch te pennen? In ieder geval in een hoek of uiteinde van een water waar de wind op staat. Door de drift van natuurlijk voedsel zouden de vissen zich hier ophouden.

Op locatie een tweetal stekken gemaakt met kippenbix en kikkererwten. Eén bij een duiker, de ander in een hoek van de gracht. Op beide stekken stond de wind te blazen. Meer dan 10 kikkererwten voerde ik niet, wel drie volle handen kippenbix.

Op de hair zat één kikkererwt en de haak was gecamoufleerd met een mestpiertje. Het nadeel hiervan is dat soms kleine vis aan het wormpje gaat plukken. Daarentegen wel een indicatie dat er vis op de stek is en doordat er actie is blijf je scherp.

De pen wiebelde mee met de golven en mijn cap moest ik strakker vastzetten, want deze was al van mijn hoofd gewaaid. Enige twijfel of ik een aanbeet op tijd zou constateren was er wel. Er leek vis aanwezig op de stek want er kwamen kleine belletjes naar de oppervlakte. Toen dit nogmaals gebeurde lette ik niet op mijn pen maar keek ik naar deze belletjes. Toen ik weer naar mijn pen keek, was deze al onder en trok langzaam maar gestaag verder weg. Oeps, aanslaan!

Yes, dikke weerstaand aan de andere kant. Geen brasem, daarvoor was de weerstand te groot en te langdurig. Het bleek een fijne zeelt van 47 cm die met felle uithalen weg probeerde te komen. Beste knokpartij, maar hoe kan het ook anders met zo'n grote schoep als staartvin.

Na het vangen van deze mooie zeelt twijfelde ik of alle vis gevlucht was vanwege de onrust door het drillen. Daarom nog maar een hand kippenbix en een aantal kikkererwten gevoerd. Niet heel veel later was er weer activiteit, alleen waren de bellen die nu los kwamen veel groter. Top, dat zou karper kunnen zijn.

Toen de bellen onder mijn pen vandaan kwamen moest de aanbeet wel snel komen en dat bleek. De pen trok mooi rustig weg en bij aanslaan was er geen houden aan. De hengel sloeg bijna dubbel en de slip gierde het uit. Wijs van voorgaande keren ben ik niet gelijk in de hengel gaan hangen om de vis te blokken. Er waren toch geen obstakels. Rustig maar zeker door druk te houden kon ik de karper dichterbij dirigeren. Tenminste dat dacht ik, zelfs drie keer, want telkens ging ie er weer vandoor. Uiteindelijk was de karper toch moe gestreden en kon ik 'm rustig netten.

Wow, wat een beest van een spiegel. Mooi van kleur, hoog gebouwd, brede rug, alles was perfect aan deze karper. Na het netten heb ik gelijk Ed gebeld die in de buurt woont, of hij kon komen om een mooie vangst te aanschouwen. 'Eh, ff kleren aantrekken hoor, dan kom ik er aan'. Hierop de karper in de onthaakmat gedaan, waarbij ik eerst het nodige water hierin heb laten lopen.

Ed was er al snel en kon na het bewonderen van deze fantastische karper een mooie fotoshoot houden.

 

Slurp!

Lacht die kerp nou ook?

En weer terug in zijn biotoop.

Voordat de karper werd terug gezet bedacht ik om ook met mijn telefoon een paar foto's te maken om ff te appen naar geïnteresseerden. Maar waar was mijn telefoon gebleven? Tijdens het 'wachten' was ik naar mijn auto gelopen, had bijgevoerd, had de karper gezakt en had mijn hengel in veiligheid gebracht. Nergens was mijn telefoon te vinden en toen Ed belde kreeg ie direct voice-mail. M.a.w. geen bereik. Oh oh, zou ie in het water liggen?

Op de plek waar ik water in de bewaarzak had gedaan heb ik eerst met mijn schepnet de bodem afgezocht. Een bierflesje, een chips zak en veel bladeren waren het resultaat. Hmmmm, wat nu? Cap af, bril af, jas uit en overhemd uit en op m'n knieën met mijn handen nog maar een keer de bodem afzoeken. Stenen en een grote eendenmossel waren het resultaat, geen telefoon. Na ampel beraad toch nog maar een keer op de knieën bij de grachtkant de bodem afgezocht. Weer een eendenmossel en wonder boven wonder ook mijn mobiel. En wat bleek, hij deed het ook nog gewoon, terwijl ie minstens twintig minuten op de bodem gelegen heeft.

Wat een mazzel, twee eendenmossels, twee prachtige vissen en mijn mobiel terug uit de plomp.

Grtx, FER