Doodaas sessie deel 2

Zaterdag 4 januari 2014

Eindelijk was er weer eens de mogelijkheid om de lijnen nat te maken. Tijdens de feestdagen was er geen gelegenheid, vanwege alle leuke festiviteiten, uitjes en fysieke malheur. Komende maandag hoop ik uitsluitsel te krijgen bij de orthopeed, wat er mis is met mijn knie. Maar dat terzijde, nu een verslagje van dan eindelijk mijn tweede doodaas sessie deze winter. De nodige materialen lagen al enige tijd te 'branden' in de schuur en het aas bevroren in de vriezer.

 

Als aas had ik sardines en makrelen en zodra deze te voorschijn kwamen, waren er direct kapers op de kust.

Een makreel werd in een takel met twee dreggen, waarbij de staart in een lus hing, onder de dobber gehangen. En een sardine werd met een takel met twee dreggen op de bodem aangeboden.

Door de wind die op de kant stond dreef de dobber telkens naar de kant. Na enige tijd kwam een fuut voorbij zwemmen die in de buurt van een brug zijn partner tegen kwam. Bij deze brug gingen de futen jagen, wat voor mij het sein was om hier de dobber hengel ook te positioneren. De hengel met het bodem aas werd op een pieper gezet.

Na ongeveer een kwartier zat het me toch niet lekker dat de hengel op de pieper zo ver weg stond. Ik twijfelde of ik bij een aanbeet het geluid wel zou horen. Dus maar terug gelopen en de dobber hengel toch maar weer in de buurt van de bodem hengel te water.

Na weer een kwartier leek de lijn van de bodem hengel zich iets te verplaatsen. Hmmm, er werd ook een heel klein beetje lijn genomen, maar de pieper ging niet af. Geconcentreerd stond ik nu te kijken of er meer lijn genomen zou worden. Ja hoor, dit gebeurde, maar wel tergend langzaam. De hengel ter hand genomen met de klip open en vervolgens nog wat lijn laten nemen. Dit moest vis zijn! Nadat er in totaal ongeveer een meter lijn genomen was, terwijl dit voor mijn gevoel enkele minuten duurde, was het tijd om contact te zoeken en aan te slaan. Yes, vis!

Aan het uiteinde van de lijn werd flink geknokt, het leek zelfs of de vis met zijn kop schudde. Daardoor ontstond er bij me enige twijfel wat voor vis het zou zijn, de vis bleef ook goed diep en voelde massief aan. Yeaah! Maar zou ie goed gehaakt zijn. Op het moment dat de vis aan de oppervlakte kwam bleek de snoek de sardine volledig te hebben opgeslokt, alleen de staart stak nog uit de bek. Om te voorkomen dat ik zelf in een dreg zou grijpen heb ik de snoek met het net geland. De snoek draaide twee keer in het net waarbij de weerhaakloze dreggen blijkbaar gelijk gelost werden, want op het moment dat ik 'm wilde onthaken was dit al gebeurt.

Een lekkere dikke snoek met een beste onderkaak en relatief grote ogen.

Een rover of wat?!

Een aardige lap vis!

En omdat ie zo mooi is, nog een plaatje.

Top, een mooie vis op de sardine met de bodem montage. Nu nog een keer een vis op de dobber montage. De kick om de dobber onder te zien gaan en te moeten wachten om aan te slaan wil ik nu graag ervaren. M.a.w. de volgende doodaas sessie zal niet lang op zich laten wachten.


Grtx, FER