Out fishing: Doodaas sessie deel 3

Zondag 6 januari 2014

Er stond voor vandaag weer een doodaas sessie geplant. We zouden om 10:00 aanvangen. Ed had al aangegeven dat het misschien niet ging lukken, dit vanwege een mogelijk uit de hand gelopen feest bij hem thuis en Harry meldde 's ochtends dat ie te vaak naar het kleinste kamertje toe moest en wellicht later nog aansloot. Jammer, maar 'it giet oan'.

Het was prachtig helder weer met een licht windje en de verwachtingen waren hoog gespannen. De eerste stek was een plek tussen twee bruggen, waar Harry al eens eerder een aanbeet had gekregen. De sardine ging op de bodem bij een kademuur waar de zon opstond en de makreel ging in het midden van het kanaal tussen de bolders bij de brug. Hotter dan hot waren deze spots. Maar vandaag niet. De makreel ook nog enige tijd aan de andere kant van de brug gepositioneerd, nabij plompenvelden waar wat vuil en zelfs brood dreef. Ook hier geen aanbeet.

De tweede stek was aan het ijsselmeer in een jachthaven vlakbij een sluis. Groot water dus grote vis, tenminste dat wordt beweerd. Dit was heel groot water, maar na drie kwartier geen grote vis, sterker nog helemaal geen vis. Voor mijn gevoel moest hier een snoek staan, maar als ie er niet stond zou ie ook niet even komen aanzwemmen. Op het moment dat ik het hier voor gezien hield kwam Harry aanrijden. Na ampel beraad werd een nieuwe stek gekozen, dus sprongen we weer de auto in. In al mijn wijsheid, ahum, besloot ik toch eerst een andere stek aan te doen.

Hier aangekomen zaten er eenden op de kant en een reiger op een bootje. Ik meldde nog, 'Als hier eenden zitten worden ze gevoerd en met die reiger erbij zit er ook vis, dus het kan hier niet mis gaan'. Op dat moment kwam Ed met zijn zoon ook nog even buurten, gezellig.

Omdat ik mijn hengels opgetuigd terug in mijn auto gelegd had, waarbij de sardine en de makreel nog aan de takels zaten, hoefde ik alleen de delen van de hengels in elkaar te steken om te kunnen vissen.

De makreel ging vlakbij de kadekant eerst te water, voordat ik de twee delen van de hengel in elkaar stak. Door deze handeling wiebelde de makreel blijkbaar verleidelijk heen en weer, want deze werd direct te grazen genomen. 'Wow, hij pakt 'm bijna uit de lucht man!' riep Ed. In eerste instantie had ik het niet eens in de gaten, maar na de kreet en de kolk wist ik niet hoe snel ik de hengel in elkaar moest zetten en druk op de snoek moest zetten.

Niet normaal, zit je eerst uren dobber te staren, krijg je nu binnen een paar seconden een kneiter van een aanbeet. Blijkbaar zaten de dreggen goed want de dril verliep prima, zodat de snoek geschept kon worden. In het net draaide de snoek zich flink rond, waarbij zij zichzelf oprolde doordat een dreg in het net vast zat. Gelukkig draaide de snoek vanzelf weer de andere kant op en kon direct met de kieuwgreep gepakt worden omdat de dreggen al gelost waren.