Fuck, fuck, fuck, fu....

Zondag 2 november 2014

Met de hoog blijvende temperatuur, zelfs in november, zou het toch mogelijk moeten zijn om nog relatief makkelijk karper te vangen. Een vroege sessie met Harry, op zondagmorgen, zou uitsluitsel moeten geven.

De stekken werden gevoerd met kippenbix, mais en gekookte hennep met chili. Op de haken ging respectievelijk mais en een grote gestoomde broodvlok. Toen er zelfs springende karpers gesignaleerd werden, was het wachten op een aanbeet. Hoppend van de ene naar de andere stek, zonder ook maar enig bewijs van azende vis, begon de spinhengel, die in de auto van Harry lag, in zijn hoofd te spoken.

Deze kwam na ongeveer anderhalf uur te voorschijn. Aan de stalen onderlijn werd een driedelige plug gehangen en binnen no-time was er actie. Een beste snoek had de plug aangevallen. Jammer genoeg was de snoek niet gehaakt met alleen de kolken van de aanval als enige bewijs. Natuurlijk begon het nu ook bij mij te kriebelen, ook in mijn auto lag een spinhengel.

Overigens heeft Harry ons avontuur ook perfect omschreven op z'n eigen blog.
Laatste-pensessie ???

Aan de andere kant van de weg was het ook binnen no-time raak. Maar dan ook echt raak. Een mooie polderwolf had zich vergrepen aan de drie-delige aussie frog en kon even mooi in het ochtend zonnetje poseren.

Harry sprak over het hervinden van zijn heldendom, aangezien het alweer heel wat maanden geleden was dat hij voor het laatst op snoek gevist had. Natuurlijk behoort een beetje visser een beetje snoek met de kieuwgreep vast te houden. Maar daarvoor moest natuurlijk wel enige angst overkomen worden.

Onderstaand plaatje geeft de naar schatting 300 vlijmscherpe, naar binnen staande tanden goed weer.

 

Uiteindelijk heb ik natuurlijk ook mijn spinhengel tevoorschijn getoverd en stonden we beide worpen te maken. Tegelijkertijd kregen we een aanbeet. Zowel Harry als ik had een snoek gehaakt. Harry aan de ene kant en ik aan de ander kant van de weg.

Aangezien de walkant hier hoog is, is het noodzakelijk om de snoek te landen met een net. We hadden maar één net beschikbaar en dat stond aan Harry z'n kant. Harry z'n snoek werd geland en moest uit het net gehaald en onthaakt worden, dit met twee diepen gaten in zijn duim tot gevolg. Fuck, fuck, fu..

Ojee, de angst was met rasse schreden terug gekeerd. Ik was ook best angstig over het verspelen van mijn snoek. Natuurlijk was ik ongeduldig omdat ik al lang al gezien had wat mijn plug geattaqueerd had. Een hele fijne dikke snoek.

Harry met zijn snoek op de gevoelige plaat. Kijkt ie nou naar zijn duim of naar de snoek?! ;-)

En een heel bijzonder plaatje van de double catch.

Wat een enorme muil heeft zo'n beest toch. Niet voor niets zat ie zo goed in zijn vel.

Nu wij het snoekvirus weer te pakken hadden, zijn we andere stekken gaan op zoeken. Op de kop van een poldersloot riep Harry mij. Weer een aanbeet en niet zomaar één. Toen ik bij Harry aan kwam hoorde ik alleen maar 'Fuck, fuck, fuck, fu...', 'ik sta te trillen op mijn benen'. Een vis had zijn plug gepakt, waarbij de aanbeet niet zichtbaar was aan het oppervlak. Eerst dacht ie dat ie vast zat tot de vis ging zwemmen. De vis was niet te houden en na een rondje richting Harry schoot deze los toen deze weer weg zwom. Een monster gehaakt, maar fuckerdefuck fuck helaas verspeeld.

Uiteindelijk wist Har toch zijn derde snoek te pakken. Deze snoek had zich aangekondigd nadat hij waarschijnlijk actief was geworden door het tumult in het water van mijn plug. Terwijl mijn plug niet in het water lag, zag ik een kolk en een bellenplakaat van een rovende snoek. Twee keer viel hij daarna mijn plug aan. De eerste keer miste ie en de tweede keer voelde ik daadwerkelijk een tik op de plug. Hierna had ie er genoeg van, totdat Harry met zijn plug voorbij kwam.

Een leuke afsluiter, waarbij Harry stikem weer naar zijn gehavende duim kijkt of naar de snoek?

Grtx, FER