Maandag 6 april 2015
Hoe lekker is zo'n lang weekend?! Errug lekker! En het weer werkte ook nog eens mee. Hebben wij het goed in Holland of wat?!
Harry rijdt dagelijks door de polder naar zijn werk. Er zijn plekken in de polder waar hij geregeld de boerenkarpers actief ziet azen. Eén van die plekken is al omgedoopt tot Harry's place. Hier vangt hij geregeld zijn polderknollen.
Zo ook in de middag van de 2de paas(haas)dag. Telefonisch was ik op de hoogte gebracht dat hij naar zijn stek ging. Niet veel later kreeg ik al een foto binnen van de eerste vangst. Hmmm, het begon flink te kriebelen bij me. Na een één-tweetje met Inge, in de auto gesprongen.
Harry had z'n tweede karper ook al geland. Bij aankomst was het azen van de karpers, in de bijzonder ondiepe sloot, goed zichtbaar. Grote grijze modderwolken waren geregeld zichtbaar door de karpers die aan het grondellen waren.
Toch besloot ik om twee voerplekken aan te maken. Terwijl ik voorzichtig langs de sloot liep leek het er op dat een karper tegen de kant in het zonnetje lag. Schepnet gepakt en even gecheckt. D.w.z. karper met het net gevangen. 'Ja hoor, daar gaat de sport', was de reactie van Harry.
Een karper met bijzonder uitpuilende ogen, alsof ie vanuit grote diepte omhoog gehaald was, gelijk een snoekbaars. Na de foto's maar weer snel laten zwemmen, om nu te gaan vissen met een hengel.
Om dol van te worden. Overal om ons heen was activiteit van karpers te bespeuren. Toch ben ik trouw gebleven aan mijn voerplek. Na verloop van tijd was hier ook activiteit, de spanning steeg. De pen wiebelde. Trok iets schuin weg. Bleef weer stil staan. Wiebelde weer. En trok vervolgens gestaag weg. Tijd om aan te slaan. De sloot werd vervolgens omgeploegd en werd nog grijzer dan ie al was.
De tweede voerplek was nu aan de beurt. Om en rond de voerplek werd ook geaast. Op de voerplek eigenlijk niet. Hierdoor heb ik me toch laten verleiden om mijn aas veelvuldig te verplaatsen naar de plekken waar geaast werd. Dit leidde echter niet tot succes. Eigenlijk alleen maar tot frustratie. De vissen waren er, ze waren aan het azen, maar niet geïnteresseerd in het haakaas. Irri!
Zo op het land in het zonnetje was het lekker toeven. Het windje was nog wel schraal, maar gelukkig maar een briesje.
Grtx, FER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten