Goede vrijdag

Vrijdag 3 april 2015

Na een week tot op het bot, hoefde het vrijdagmiddag natuurlijk niet meer te gebeuren. Dus op tijd gestopt en de polder in. Nu zou blijken of het een goede vrijdag zou zijn.

 

Vanuit eerste hand had ik vernomen dat er giebels gevangen waren. Ook nog eens de exacte locatie. Een giebel vind ik op één of andere manier een spannend visje. Een goudvis zonder goud, maar hopelijk wel van een bijzonder groot formaat voor een goudvis. Qua sport niet te vergelijken met een karper. En toch bijzonder, omdat ze niet liggen opgestapeld en voorzichtig azen waarbij het aas niet te groot mag zijn. Door het kleine aas is de kans dat andere witvis dit eerder pakt best groot. Dus is het geen vaststaand gegeven dat ik een giebel zou vangen.

De eerste aanbeet was gelijk raak. Een mooie trottoirtegel had de mais op de hair en het kleine mestpiertje op de haak niet kunnen weerstaan.

Een schitterende vis, mooi hoog en ongeveer zes centimeter dik, lekker massief.

Tussendoor ving ik de nodige blankvoorns. En wel de grote jongens, van rond de 15 centimeter, zeg maar baksteen formaat. De uitdaging was om aan de hand van de aanbeet te kunnen zien welke vis het aas pakte. Er zijn verschillen, maar voor nu nog onvoldoende significante verschillen gezien om harde conclusies te trekken.

Bij een volgende aanbeet, was de weerstand een stuk groter. Veel groter, want een polderknol had ook interesse in het aas getoond. De dril nam de nodige tijd in beslag, superleuk om de kracht weer eens te ervaren van de boerenkarper.

 

Iedere schub zat goed, niet heel erg dik, maar gezond.

Weer ving ik een paar blankvoorns totdat de pen een beetje tolde en langzaam weg trok. Yes, nog een giebel. Nog groter en zwaarder dan de eerste giebel. Waarschijnlijk de overgrootoma, dit was echt een getekend beessie op leeftijd.

Wat een mooie klomp goud!

Geen vlees, maar wel vis bij het 'laatste avondmaal'. Mijn vrijdag was idd een goede vrijdag geworden.

Grtx, FER