Beemster Loeder

Vrijdag 10 april 2015

Voordat ik voor mijn werk een week naar Amerika en Canada moet, wilde ik toch graag nog een keer vissen. Dit met de wetenschap dat ik daar, aan de andere kant van de oceaan, de komende week niet aan toe zal komen. Helaas.

Mijn vismaten hebben in de loop van de tijd in de Beemster hun eigen stek geclaimd. D.w.z. er is onder ons een zogenaamde Ed's place en een Harry's place. Op deze stekken vangen de mannen als een dolle. Natuurlijk vang ik mijn visje daar ook wel, maar het is toch niet helemaal 'eigen'. ;-)


De vraag was nu, waar moest Fer's place komen? Natuurlijk ook ergens in de Beemster en daarvoor had ik natuurlijk al een goed idee. Maar zou de stek wel mijn naam waard zijn?!

Op een drietal plekjes werd voer gedropt. Vanaf de stek waren deze voerplekken zonder te verplaatsen te bevissen. Prima dus, om de kans op een vangst te vergroten zonder te moeten verkassen. Maar op geen van de plekken was leven te bespeuren. Geen belletje, geen tikkie op de pen, helemaal niets. Zelfs het mestpiertje op de haak werd niet door kleine vis geattaqueerd. Hmmm, Fer's place, misschien gezellig, maar vis?!

Na een aantal minuten verplaatste ik mijn aas van de ene naar de andere voerplek. Uiteindelijk aan het einde van de sessie sprong mijn dobber toch zenuwachtig heen en weer. Dit leek op een typische aanbeet van een blankvoorn. Hierop trok de pen redelijk snel weg en ik verwachte dan ook weinig weerstand bij de het aanslaan.

Het tegendeel was waar. De vis die het aas alsnog had gepakt was niet te houden. Dit moest wel een karper zijn en een wel een beste. Ik kan mij niet heugen dat ik zo'n lange dril in de Beemster heb gehad. Run na run ging de karper er vandoor. Wat een krachtpatser, echt gaaf, echt een Beemster Loeder.

Het bleek ook een perfecte vis. Mooi hoog, mooi gevuld, iedere schub op z'n plek en alle vinnen perfect in tact.

Kijk, dit soort vissen vang je op Fer's place!

Grtx, FER