De Zaan deel 3

Donderdag 22 augustus 2013

Vanavond weer een heerlijk avondje de Zaan op. Deze keer met Harry, die ik een (v)angstgarantie gegeven heb. D.w.z. als Harry deze keer geen stekel vangt, dat hij nog een keer mee moet.
Eerst een mooi stuk gevaren over de Zaan naar de sluizen bij de dam in Zaandam. Het blijft leuk om te zien hoe de industrie en de mensen zich aan de Zaan gevestigd hebben. Oude industrie, oude 'goed jaar' woningen en nieuwe appartementen complexen maken het een gevarieerd geheel.
Bij de sluizen gingen de shads te water. Voor Harry was het de eerste keer dat ie ging verticalen. Langs de kademuur gleden we, aangedreven door de electramotor, onder de brug richting de sluizen. Zodra we onder de brug kwamen kreeg ik een tikkie. Vlak daarop nog één en ik wist een kleine snoekbaars te haken die zich, terwijl ik 'm in de boot tilde, wist te ontdoen van de haak en terug de Zaan in viel. Vis! Dat was snel. Bij de tweede ronde over de stek was het wel helemaal raak. Een snoekbaarsje bracht een kort bezoek in de boot.
Er lag hier een schooltje snoekbaarsjes want af en toe voelde we dat de shads aangevallen werden. Harry wist er ook nog één te vangen, weliswaar vals gehaakt maar we telde 'm.
Terug varend hebben we ongeveer een zevental hotspots uitgekamd, maar er was geen enkel leven te bekennen. Blijft toch lastig om geconcentreerd te blijven vissen terwijl er niets gebeurt, behalve dat je pols overmatig belast wordt door het heen en weer halen van een kleine loodkop met een stukje plastic. Langzamerhand begon het te schemeren en was het tijd voor de laatste en ultieme stek waar ik de afgelopen keren telkens een snoekbaars wist te vangen.

De eerste 100 meter verticalen was gelijk aan de gehele avond. Gezellig, maar weinig leven in de brouwerij qua vissen. Totdat vanuit het niets de aanbeet daar was. Een knal en hangen. Een fijne sterke venijnige maatse snoekbaars had eindelijk het apathische gedrag dat ze de hele avond eigen was, afgeworpen en zich onverdroten op de shad gestort.
Na de foto's liet Harry z'n shad weer naar de bodem dwarrelen en ook op zijn shad storte zich pardoes een mooie glasoog. Natuurlijk wisten we niet hoe snel we deze stekkelridder moesten netten, want al te vaak worden snoekbaarzen door het kopschudden in het oppervlakte verspeeld. Deze keer gelukkig niet en kon een glunderende Harry op de foto. Het was nog wel even spannend hoe deze (v)angst aangepakt moest worden. Maar dit werd dapper overwonnen.
Het was een taaie avond qua vangsten, beide op de valreep een snoekbaars maakte een mooie afsluiter van weer een heerlijk avondje Zaan.

Grtx,
FER

2 opmerkingen:

  1. Hey Fer,

    Het was idd heel gezellig maar de vangsten, tja daar hebben we het al over gehad. Ik vind het zeker voor herhaling vatbaar maar dan ga ik met een spinner of lure aan de gang. Het verticalen is niet mijn ding ;-) maar het vangen van een mooie rover wil ik wel vaker LOL.

    Grtz Harry

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Prima, ben wel in om af en toe wat te veranderen. Of het spinneren om de troebele Zaan veel vis oplevert betwijfel ik. Maar je weet het nooit, het blijft vissen.

      Grtx, FER

      Verwijderen