Steuren sleuren

Zaterdag 11 oktober 2014

Enige maanden geleden kregen wij, Edwin en ik, een aantal foto's van Harry onder ogen. Hij, Harry, stond breed grijnzend met een gruwelijk grote steur op de gevoelige plaat. Zooo, waar, wat, hoe? Wij willen ook!
Dit weekend was het zover, met een gezelschap van 12 kerels zijn we in België geweest, om daar steuren te gaan sleuren. Tenminste dat was de droom. Er zouden hier steuren tot 50 kg rond zwemmen. Geloof jij het?! Gewoon in een putje.
Ed en ik zijn 's middags richting België vertrokken, terwijl de rest al 's ochtends vroeg was vertrokken. Zij hadden dus de hele dag de gelegenheid om, na installatie van de tenten, stretchers, kooktoestellen, rodpods, hengels en weet ik veel wat voor meer troep, een steur te vangen. Eén nacht steuren sleuren betekende een halve volksverhuizing aan materiaal.
Jammer genoeg voor de mannen, had het de hele dag geregend en met tijd en wijlen gestort van de regen met zelfs onweer. Dit had de vangsten niet echt goed gedaan. Toen wij aankwamen klaarde het op en zouden de vangsten natuurlijk ook helemaal top worden. Maar eerst moest er gegeten worden, vooruit dan maar, we hadden nog de hele nacht en de zondag om de vangst van ons leven te realiseren.
Als aas voor de steuren hadden we het nodige mee genomen. Even een korte opsomming:
- zure haring
- jonge kaas
- verse gamba's
- kaas boilies
- halibut pellets
- ansjovis
- dauwpieren
- makreel
Ik ben waarschijnlijk nog wel iets vergeten op te sommen. Met zoveel lekkers kon het niet mis gaan. Overigens waren we ons zelf ook niet vergeten, het leek wel of we een week weggingen zoveel vreetwerk en drank was er mee. Dit bleef overigens niet onaangeroerd en het was dan ook beregezellig.

De put zelf ziet er op de plaatjes idyllisch uit.
Als je goed naar de details kijkt, zie de volledig verrotte steiger, dan blijkt het onderhoud ver onder peil. Er wordt gewoon weg totaal geen onderhoud gepleegd aan de omgeving.
Overal was het een puinhoop. Overal lagen onderdelen van vanalles, het was een bende. Maar ach, we kwamen om te vissen en hadden onze eigen materialen mee.

Nadat we net onze lijnen hadden in liggen, bedacht ik me dat mijn kussen nog in de auto lag, waarop ik deze ben gaan halen. Op het moment dat ik terug liep, ging één van mijn piepers af. Zal je net zien. Rennen!

Harry had mijn hengel gelukkig al op gepakt en gaf deze over aan mij. Huh, zat ik vast? Nee, toch niet, er ging iets zwemmen aan de andere kant van de lijn. 
Niet normaal, wat een kracht. De vis zwom dwars door de slip, waarop we deze strakker afstelde, bijna direct hierna verloor ik contact en was de haak gelost. Sh^%*^(*#t! De eerste aanbeet was op ansjovis geweest, terwijl hier traditioneel met zure haring gevist wordt. Verandering van spijs doet...

De tweede aanbeet was ook voor mij, nu op de halibut pellets. Nu was ik gelukkig wel paraat. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet omschrijven, maar de kracht die zo'n steur heeft is niet normaal. Eigenlijk heb je weinig in te brengen, want de steur bepaald waar ie heen zwemt. Ik wilde de slip niet weer helemaal dicht zetten, omdat ik bang was dat ik deze steur anders ook zou verspelen. De dril was fantastisch, de steur bleef maar rondjes zwemmen en leek maar niet moe te worden. Uiteindelijk werd ik wel moe en toch ook en bleek dat ik een diamant steur gevangen had.
Wat een gigantisch beest, met het donkere neusgat dat op een oog lijkt, lijkt ie wel op een haai.
Na het terug zetten bleek dat ik volledig buiten adem was, dit was gewoon topsport, wat een inspanning is er nodig om zo'n beest op de kant te krijgen. Met recht steuren sleuren.

Na een onwijs gezellige avond was het na middernacht toch echt tijd om ons mandje op te zoeken. Overigens zwemmen de steuren heel wat af, waardoor ze geregeld tegen een lijn aanzwemmen, dat er voor zorgt dat er geregeld piepers afgaan. Ieder piepje zou natuurlijk ook een aanbeet kunnen zijn, waardoor we telkens op scherp stonden.

Vlak voordat we gingen crashen, kreeg Ed een aanbeet. Haha, ook hij wist niet wat 'm overkwam. 'Dit is kicken, man!' Ed wist de dril tot een goed einde te brengen en bracht ook een diamant steur op het droge.
Nu was het echt tijd om te gaan slapen, of dat zou lukken met een bast vol adrenaline zou moeten blijken. Geregeld gingen er piepers af, waardoor we telkens uit onze slaap gehouden werden. Om drie uur liep één van de hengels van Ed weer af. Geen tijd voor schoenen, naar de hengel!
Het had de hele dag geregend dus alles was zeiknat en het was ook behoorlijk vochtig vanwege de mist, maar dit boeide weinig of eigenlijk niet. We hadden weer beet en dat ging voor alles. Enige verzuring tijdens de dril trad nu zeker op bij Ed, maar de kick was zo groot dat dit ook niet boeide. Wat een power!
Een mooie gave steur, een beluga, had de Halibut pellets gepakt en mocht poseren.
Trillende spieren en een experience of a life time!

Harry was nog niet aan de beurt geweest, maar zou de nacht ook niet rustig kunnen uitsnurken. Ook hij kreeg een volle fluiter om z'n oren en zijn bivy lichte volledig op door zijn beetmelder. Super gaaf om midden in de nacht uit je slaap gewekt te worden om vervolgens de dril van je leven te ervaren. Wie wil hiervoor niet gewekt worden?!
Weer een ander type steur, een syberische steur, had ons gewekt.
De nacht verliep voor de rest rustig. D.w.z. geen verdere vangsten, maar wel geregeld lijnzwemmers en aanbeten op de andere stekken welke je ook allemaal mee kreeg. Er zijn best veel aanbeten geweest, waarbij het merendeel van de steuren verspeeld werden. Of doordat de haak gelost werd of door lijnbreuk. Blijkbaar malen de steuren hier niet om, omdat er ook steuren gevangen werden met wel drie lijnen in de bek van eerdere aanbeten, waarbij de visser de steur blijkbaar ook verspeelde. Toch wel bizar dat deze vissen gewoon blijven doorschransen.

De ochtend brak aan en het was prachtig weer. Windstil en licht mistig, prima wakker worden. Geregeld brak het wateroppervlak doordat er een steur aan de oppervlakte zwom. Ook sprong er soms een steur uit het water, wat een spectaculair gezicht was.

Na het ontbijt kreeg Ed weer een aanbeet. Deze steur was ondanks het sleuren, niet te houden. Maar geen probleem, want hij zwom mooi naar het midden van de vijver.
Dit bleek uiteindelijk toch wel een probleem, want de lijn kwam vast te zitten. Iets verderop kwam de steur haaks op de lijn aan het oppervlakte spartelen. Nou ja, spartelen, onwijze kolken waarbij het water tot schuim werd geslagen. De lijn zat muurvast, ook bij het geven van lijn gebeurde er niets. Blijkbaar lag er midden in de vijver een obstakel, wellicht van de pomp die defect was. Uiteindelijk bleef er niets anders over dan de lijn stuk te trekken, wat trouwens niet zo eenvoudig was. Een paar uur later trok Harry de verloren lijn met haak en al uit het water, de steur was blijkbaar los geraakt.

Harry kreeg 's morgens ook een aanbeet en gunde de vis en de dril aan Robert, aangezien hij nog geen enkele behoorlijke aanbeet had gehad. Wat een schatje die Harry, terwijl hij er toch  ontzettend eng uit ziet. ;-)
Steuren meuren
Robert mocht de power van de steuren ook ervaren en stond breed grijnzend te drillen. Gelukkig werd deze vis ook geland.
We zaten de hele dag lekker in het zonnetje te keuvelen, terwijl de piepers af en toe de aandacht vroegen door te fluiten. De echte aanbeten bleven achterwege. Totdat ik tegen het einde van de middag bij mijn auto stond. Ik zou net terug lopen toen één van mijn hengels af ging. Harry was gelukkig wel ter plekke en kon de hengel van de steun pakken. Op hetzelfde moment kwam de steur uit het water gesprongen. Wat een geweld en wat gaaf om te zien. Jammer genoeg had de steur hierdoor wel de haak gelost. Het leek wel een marlijn zoals ie uit het water kwam en de haak loste.

De grootste steur die vandaag door onze groep gevangen was, was 178 cm en 37,2 kg. Dus....
Uiteindelijk had bijna iedereen een steur mogen vangen en de bizarre kracht mogen ervaren. Het was een top dag/nacht, onwijs gezellig en we zijn een ervaring rijker.

Grtx, FER

10 opmerkingen:

  1. Wat een gesteur Fer :) Prachtige prehistorische beesten. Mooi verslag,mooi weekend en goed gevangen. Wat wil je nog meer!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ongeloofloos dat ze nog steeds bestaan, terwijl ze me niet echt slim lijken die steuren. Idd pre-historische krachten.

      Verwijderen
  2. Het was een topweekend! Zeker voor herhaling vatbaar wat mij betreft. Enneh, slapen als een roosje als je een klein borreltje gedronken hebt ;-) maar als de pieper gaat en daardoor de tent verlicht wordt, schiet de adrenaline door je lijf en ben je 200% paraat!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Yep yep, helemaal, voor herhaling vatbaar en zo scherp als...

      Verwijderen
  3. Heftig FER...
    Moet een hele speciale ervaring zijn geweest...
    Gaaf dit...!

    Groet, Rombout

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuk verslag hoor! Weer effe wat anders. En prachtige beesten!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zeker andere koek. Veel verschillende steuren zwemmen er, dus naast een aanbeet en eventuele vangst ook leuk welk type steur er gehaakt was.

      Verwijderen
  5. Steuren en meervallen zijn toch echt prehistorische beesten als je ze zo ziet. Lekker gevist man!

    Groeten

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Idd, door brute kracht en juiste gat in te vullen tijdens de evolutie bestaan ze nog.

      Verwijderen