Hard(er)stikke leuk

Dinsdag 3 juli 2012

Nadat Ben (dagenzonderschubben) mij uitnodigde om eens te komen harderen heb ik direct contact met 'm opgenomen om niet veel later telefonisch ook daadwerkelijk af te spreken. Om 6:00 uur hadden wij afgesproken en beide waren we stip op tijd op de afgesproken locatie.

Alle kneepjes van het hardervak werden mij bijgebracht. Materiaal, waaronder karper haken zonder weerhaak, elastiekjes en een prachtig zelf gemaakt vlokdobbertje, werd geschonken en ook het voer en aas was perfect geregeld. Ik voelde me een beetje opgelaten vanwege zoveel aardigheden en alle moeite die Ben genomen had om mij zo gastvrij te ontvangen.

Op het IJ moest het gebeuren en het verbaasde mij dat een, in principe, oppervlakte zeevis zo ver het land in trekt om daar aan zijn trekken te komen. Maar goed, Ben had zijn harders hier al gevangen en zijn verhalen deden bij mij de temperatuur stijgen tot koortsachtige hoogten ;-).
Vanaf een betonnen rand waarlangs, onder water op ongeveer 20 cm diepte, nog een metalen rand liep moest de broodvlok aangeboden worden. Hier langs patrouilleerden de scholen harders om alles van hun gading weg te plukken. Om de harders te trekken gooiden we geregeld een handje havermout op de stalen rand wat door de golfslag, veroorzaakt door voorbijkomende schepen, geregeld over het randje geduwd werd wat een woest aantrekkelijk spoor veroorzaakte.

Op het IJ was er een continue bedrijvigheid van allerlei schepen die voorbij kwamen. Bijzonder leuk om van zo dichtbij, eigenlijk midden in de stad, mee te maken terwijl je toch in de 'natuur' bezig bent om een visje uit het 'zilte' nat te onttrekken. Van de vissen kregen we weinig aandacht, de enige aandacht die we kregen was van hardnekkige zwanen die ook wel geïnteresseerd waren in de havermout en broodvlok.

Na een paar uur vissen zonder stootje en de hightide voor de harders voorbij was hielden we het voor gezien. Natuurlijk was er nog voldoende om te bespreken en prachtige verhalen en technieken passeerde de revue. Vanaf een uitkijkpunt hebben we nog onderzocht of de harders dan helemaal niet aanwezig waren en dat bleek het geval. Alleen grote brasems waren tussen de stenen aan het grazen.

Het werd, hoe kon het ook anders met Ben een dag zonder schubben ;-) maar niet een dag, of ochtend eigenlijk, om te vergeten. Ik heb me uitstekend vermaakt, nieuwe vistechnieken geleerd, mooie verhalen gehoord en wil zeker nogmaals proberen om een harder te vangen, al is alleen maar om mijn temperatuur te temperren.

Grtx,

FER