De grootste, de meesten en niks

Zondag 21 april 2013

Na tig whatsup berichten in de 'visgroep' was de dag en de tijd afgestemd om te gaan karperen. Nog niet koud uit mijn bed of het eerste bericht van Harry kwam al binnen, 'Nr 1 op de mat!'. Reactie van Ed, 'Ja hoor, je vrouw op de deurmat'. Ha, de strijd zou koud en hard worden.

Koud was het zeker, de auto moest zelfs gekrabt worden om half acht 's ochtends. Ed pikte mij op en bij aankomst was Harry al ter plekke, maar zijn mat was nog kurkdroog.

Na het maken van een aantal voerplekken met legkorrels en mais gingen de penhengels te water. Harry en Ed met mais op de hair, ik met een grote broodvlok. Omdat het erg rustig bleef hebben we ook ieder een vastlood montage te water gelaten. Harry liet een mooie helikopter rig met een bijna lichtgevende pop up badderen. Op een paar kleine tikkies na, door waarschijnlijk witvis, bleef het stil. Na anderhalf uur was het tijd om te verkassen.

De volgende locatie was 'de put'. Een stek waar we vorig jaar geregeld onze karpers konden verschalken. Weer een paar voerplekken aangemaakt en hengelen maar. De hoog gespannen verwachtigen waren inmiddels al iets getemperd. Nu was de vraag, of we deze ochtend nog wel een karper zouden vangen. Niet heel veel later bleek dit het geval.

De eerste die met een kromme hengel stond was Harry. Zijn 1 lbs penhengel stond parabool tot in het handvat.

De karper was van formaat, strijdlustig en bijna niet te sturen met de lichte penhengel.

Ed stond paraat met het landingsnet en ik met telelens om het eenzijdige gevecht vast te leggen.

Drie kwartier later, tenminste zo leek het, want er kwam geen eind aan, kon een mooie torpedo schub geland worden.

Het was een bijzonder lange maar niet al te dikke schub dit tot het bittere einde gestreden had.

Zou het hierbij blijven? We hadden weer goede moed gevat. Niet veel later had Ed beet en had ie een karper gehaakt maar deze wist te ontkomen. Enige minuten later stond Ed weer met een kromme hengel een karper te drillen. Daarop ging Harry nu assisteren met het landen en ik nam weer plaats achter de camera obscura.

Een tweede karper, de eerste voor Ed, was de pineut.

Mooi, op deze stek aasde de karpers dus goed. Nu was ik aan de beurt, tenminste als het vissen vangen op volgorde zou gaan. Dus niet, want een kwartier later had Ed alweer een karper gehaakt. Wederom verleenden we hand en span diensten.

Tenminste, dat probeerde Harry maar het landingsnet kwam vast te zitten aan een schroef in de beschoeiing. De karper was er klaar voor om op het droge getakeld te worden, maar Harry nog niet.

Uiteindelijk was de tweede karper voor Edwin was een feit.

Ed had zijn hotspot gevonden want een derde karper liet niet lang op zich wachten en Harry en ik zeiden dat ie het allemaal maar uitzocht in z'n eentje. Natuurlijk sprongen we daarna weer vrolijk bij om te assisteren.

Dit was de grootste karper voor Ed in zijn nog prille leven. Hij werd steeds vrolijker, waarbij de grijns niet meer 'van zijn bek te rossen' was. Ik viste nog steeds met de brookvlok en heb in arremoede een andere onderlijn met hair aangeknoopt om ook maar met mais te gaan vissen.

Het viel even stil maar nabij Ed zijn hotspot was ook een kleine duiker onder de weg, waar het water redelijk door heen stroomde. Bij het droppen van zijn aas ging zijn pen er direct vandoor, ondanks de twijfel of dit wel vis was sloeg Ed toch maar aan en zijn vierde karper was ook een feit.

Kijk 'm nou toch eens stralen. En ik bedoel niet alleen de vis ;-)

De karpers waren hier hoogstwaarschijnlijk actiever dan op de andere stek want 'de put' heeft een donkere metalen damwand waar de zon 's ochtends op staat. Deze wand geleid de warmte die ontstaat naar het water waarbij de sloot ook nog een keer redelijk ondiep is. Dus de watertemperatuur zal hier hoger zijn dan in andere sloten waarbij de aanwezige karper ook actiever zal zijn. Maar goed, ik kreeg geen enkele aanbeet ondanks verandering van aas en het flinke stekhoppen.

Een ander opvallend fenomeen was het verschil in dikte van de vissen. Sommige karpers waren slank terwijl andere een behoorlijk dikke buik hadden. Zou dit het verschil zijn tussen mannetjes en vrouwtjes reeds vol met kuit?

We vingen nog één vis, driemaal raden wie vandaag de lucky bastard was. Nou, eenmaal raden is ook genoeg. Ed ving zijn vijfde karper van de dag, een knappe knol.

Nogmaals poseren om deze gedenkwaardige dag voor het nageslacht vast te leggen.

Het was vandaag super langs de waterkant, bijna geen wind een lekker zonnetje en de nodige karpers op het droge. Ik was voor de morele ondersteuning en de koek en zopie mee, maar heb me ook prima vermaakt. De grootste was voor Harry, de meesten voor Ed en voor mijn was het niks, nakkes, noppes, niemendal, maar even goed top.

Grtx,

FER