Tinca tinca

Vrijdag 19-04-2013

Na een vierdaagse zakenreis naar Rusland waar alles aan de eind van de winter nog grijs en grauw is, was ik weer blij om in ons kikkerlandje te zijn. De natuur ontluikt en binnen 4 dagen hebben de bomen een groene waas gekregen, eindelijk voorjaar!

De drang om buiten te zijn was groot. Toen bleek dat ik even kon vissen, omdat de kids zich prima vermaakte en Inge een generale repetitie had, had ik voordat ik het wist de penhengel in mijn hand.

De wijksloot was het speel terrein. Het windje was best wel stevig en ook guur. Zittend op de onthaakmat heb ik zelfs mijn capuchon opgezet om het een beetje geriefelijk te houden. Aan de hair hing een Frolic brok en daarvan had ik er ook nog vijf rond de pen gemikt, incluis een klein handje pluimvee legkorrels. Door de wind stond de pen flink schuin in het water en het topje ging geregeld in de golfjes kopje onder. Beet? Mwoah, denk het niet, de pen moet zich eerst maar eens verplaatsen.

Bjorn van Penperikelen had mij ge-smst, na eerder mail contact om komend weekend te vissen in de Beemster. Hartstikke leuk natuurlijk, om na het volgen van de blogspots ook eens samen te vissen, maar passende agenda's blijft lastig. Tijdens het vissen belde een 'onbekend' nummer, het was Bjorn. Lang verhaal kort, na een geanimeerd gesprek spraken we af om zaterdag in de namiddag om 15:00 te gaan vissen.

Tijdens het telefoongesprek al, kreeg ik het idee dat er af en toe witvis van de Frolic brok zat te snoepen. Kortstondig bewoog de pen soms op en neer. Dit hield enige tijd aan, ook na het gesprek, totdat de pen wegtrok richting het midden van de sloot. Na twee tellen wachten, contact gezocht en de haak gezet. Een vis van formaat bonkte aan het uiteinde van de lijn. Toen de vis kort zijn staart aan de oppervlakte toonde om zo snel mogelijk weer onder te duiken bleek een Zeelt zich aan de hondenbrok vergrepen te hebben. En niet zomaar een Zeelt, deze wist van geen ophouden. Wel 20 keer dook ie vanaf de oppervlakte weer richting de bodem met grote kolken achterlatend. 

Uiteindelijk was deze dame toch moe gestreden en bleek ze wel geteld 47 cm lang. Een prachtige dikke vis. Super, de eerste Tinca tinca van het jaar en wat voor één!

De korte sessie was gelijk ten einde en ik was in mijn hoofd alweer bezig met de sessie van morgen, om met Bjorn (Penperikelen) in de Beemster achter de karper aan te gaan.

Grtx,

FER