12-02-2011
De enige sloot in de wijk Overwhere II die ik nog niet bevist had was de sloot tussen de Waalstraat en het Kooijmanpark. Als kleine jongen heb ik hier wel gevist met mijn vader en toen was hier een mooi bestand aan grote Zeelt aanwezig. Ook één enorme Snoek. Deze Snoek hebben wij een keer op zijn dooie gemakkie voorbij zien zwemmen en ondanks dat wij 'm met een hengelpunt prikte reageerde hij nergens op. On top of the food chain of een beetje misselijk.
Omdat ik nu uit zo'n beetje alle sloten in de wijk wel een Snoek getrokken heb, was deze sloot de nieuwe uitdaging. Op zich is de sloot mooi breed, redelijk helder maar wel erg ondiep en natuurlijk met veel half verrotte bladeren op de bodem.
Halverwege was het raak, vlak na de worp en het binnen draaien denderde een leuke Snoek op, voor de verandering, de rood zilveren Fat Fooler.
Voorbij het bruggetje van het Kooimanpark naar de Waalstraat was het wederom raak. Een mooi Snoekie pakte de plug nadat ik eerst een pruik uit het gevlochten draad verwijderd had. Op het moment dat de plug aan zijn duik begon werd ie gelijk gepakt. Deze Snoek schudde niet zo zeer met zijn kop maar bleef als een dolle in de rondte draaien.
20 meter verderop pakte een volgende vol gevreten Snoek alweer de aangeboden plug. Leuke sloot, geen giga snoeken maar zeker niet klein van stuk en allemaal intact en goed gevuld.
Zoals in een eerder verslag vermeld zou ik terug keren naar de Westerdraaij, omdat ik op een T-splitsing in deze sloot een keer een aanbeet had die ik niet kon verzilveren. Keurig werd de plug tussen de uit het water stekende taken geworpen en na een paar draaien van mijn molen ramde de hier liggende Snoek op het aas. Yes, maar na flink kopschudden was deze Snoek me weer te slim af. Daarna had ie geen zin meer dus moet ik binnenkort weer terug om 'm weer achter de schubben aan te zitten.
Dan nog maar even de sloot langs de Prof. Mr. P.J. Oudlaan proberen. Vanaf de kop van de sloot naar het riet geworpen en terug naar het midden had geen effect. Er dreef op het water in de hoek het nodige plantaardige materiaal waaronder zomaar een Snoek kon staan en dit bleek het geval. Bij de derde worp dook een Snoek vlak voor mijn voeten op de Fat Fooler. Een mooi groenig exemplaar.
Ik had me bedacht om een soort logboek te maken van de Snoeken die ik vang, door kenmerken vast te leggen. Snoeken zijn allemaal verschillend als je goed kijkt. Het vlekken patroon verschild en de patronen in de staarten zijn als je goed kijkt ook altijd verschillend. Maar zijn de verschillen wel dusdanig groot dat je een Snoek kan onderscheiden of herkennen als je 'm bijvoorbeeld een jaar later nogmaals vangt. Daarom heb ik tijdens deze sessie alle staarten gefotografeerd om te kijken of de verschillen groot genoeg zijn.
Onderstaand een paar close ups van het schubbenpatroon tussen de kop en middelste buikvinnen. Ook hier zijn kleur en stippen verschillend. Daarnaast heeft de vierde Snoek een duidelijk litteken op zijn romp wat altijd zichtbaar zal blijven. Dit soort 'merktekens' zijn denk ik het makkelijkst om een eerder gevangen Snoek ter herkennen als je 'm nog een keer vangt.
Wederom een geslaagde sessie die zeker op korte termijn gevolgd gaat worden door een volgende, om het veldwerk van deze jonge onderzoeker verder uit te diepen.
Grtx,
FER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten