Enige jaren geleden bij het opdoeken van mijn tuinvijver heb ik een aantal giebeltjes uitgezet in de vijver voor het stadhuis, omdat dit een mooi afgesloten water is waar toen nog geen vis in uitgezet was.
Afgelopen zondag de stoute schoenen aangetrokken en 's ochtends vroeg aan de gang gegaan om mijn nieuwsgierigheid te bevredigen. Verdekt opgesteld achter het kunstwerk dat in de vijver staat, wat havermout te water om snel de hopelijk aanwezige giebels te lokken. Broodvlok aan de haak en hengelen maar. Al snel kreeg ik asum maar sloeg ik een paar keer mis. Waarschijnlijk klein grut dus vervolgens maar een grotere vlok op de haak gezet en bijna direct trok de dobber mooi weg. Bij aanslaan schoot er een torpedo vandoor. Dit was geen giebeltje maar bleek een graskarper te zijn. Nu wist ik dat die hier zwommen omdat ik bij bezoek aan het stadhuis de vijver natuurlijk altijd check en een keer een graskarper had gezien. Leuk, mijn eerste graskarper ooit.
De volgende visjes die ik ving waren allemaal blankvoorntjes. Jammer genoeg geen giebels maar ik ben er niet van overtuigd dat deze hier niet meer rondzwemmen. Probleem is alleen hoe ik de giebels tussen de overmatig aanwezige blankvoorns selecteer. Anybody?
- Disclaimer - open -
In ieder geval is het bovenstaande verhaal natuurlijk 'broodje aap' of beter 'visserslatijn'.
- Disclaimer - closed -
Grtx,
FER
Tja, als je nog een jongetje van tien zou zijn kon je gewoon doen of je van niets wist. Wordt je nu betrapt als volwassen man, dan valt er weinig te ontkennen. Toch zul je vast wel het ondeugende jongensgevoel gehad hebben. Klopt dit? Best leuk af en toe iets doen wat niet mag... Het heeft je ook nog eens je eerste graskarper opgeleverd. Leuk man!
BeantwoordenVerwijderenGr. Koen.
@Koen; Klopt helemaal! Beetje spanning en risico in het leven doet leven!
BeantwoordenVerwijderenGrtx, FER