Kantikaal Baars

Zondag 16 december 2012

Al enige tijd spookt een bepaalde stek mij door het hoofd. Recentelijk viel mijn oog, na een klassiek concert van het ZSO (Zaans Symfonie Orkest) in de Zuiderkerk te Zaandam, op een drijvend voetpad. Een stek in Zaandam nabij de Dam en natuurlijk in de Zaan. Daarom leek deze stek mij handig omdat er een behoorlijk stuk over het water gewandeld kan worden. Hier zal en moest natuurlijk de hengel ter hand genomen worden.
Aangekomen bij de stek, de dropshot hengel opgetuigd met een erie loodkop en een zwart beige gespikkelde shad met rode staart. Voordat ik de vlonder op ging liet ik de shad langs de kade te water. Bij de derde huppel van de shad had ik beet. Een sterke vis had toegehapt en kromde de lichte dropshot hengel tot in het handvat. Het was hier aan de kade niet diep, maximaal een metertje dus de vis kwam snel aan de oppervlakte. Een baars! En wat voor één!
De laatste keer dat ik zo'n dikke baars ving was in mijn jeugd in Noorwegen. Tijdens deze vakantie met mijn ouders zijn wij twee keer wezen vissen. Ik weet nog dat ik toen een zwarte inschuifbare werphengel mee had. Wij zijn éénmaal in een fjord met wormen wezen vissen en één keer bij een idylisch meertje waar het stikte van de muggen. 

In de fjord vingen wij vissen die wij nog nooit hadden gezien. Ik weet nog dat ze prachtige kleuren hadden. Nadat het kleine voorraadje wormen, dat wij met veel moeite uit de grond gepeuterd hadden op was, gingen wij over op stukjes gevangen vis. Door onder aan de lijn een loodje te bevestigen met daarboven een haakje met aas lieten wij deze vanaf de kant rechtstandig omlaag zakken. Tijdens het laten zakken van het aas kregen we aanbeet na aanbeet.
Fantastisch vonden wij het. Mijn broer ving op gegeven moment ook nog een forel doordat hij het aas richting een riviertje gegooid had dat in de fjord uitliep. De forel sprong een paar keer uit het water. Ook fantastisch, want dit hadden we ook nog nooit meegemaakt. De visjes werden meegenomen naar onze blokhut in de bergen, in aluminium folie gewikkeld en op de BBQ gaar gerookt. Hoe de smaak was weet ik niet meer maar de grote hoeveelheid graten vond ik geen pretje.

Op een andere mooie dag besloten we als gezin eens lekker bij een meertje te gaan recreeren. Om bij het meertje te komen moesten we een moerasig gedeelte met bossage over steken. Nu is mijn moeder nogal gevoelig voor insectenbeten. Zodra ze gebeten wordt zwelt het betreffende lichaamsdeel op tot enorme proporties waarbij the elephant man in het niet valt. Enige paniek en angst door de wolken met muggen was er dus wel. Maar goed, we wilden nu eenmaal een keer bij een meertje ons vertier zoeken.

Het enige kunstaas dat ik toen had was een blinkertje. Het water was kraakhelder en af en toe waren er kleine visjes zichtbaar. Na eindeloos veel worpen zonder aanbeet, tenminste voor mijn gevoel, had ik vanuit het niets beet. Ik gaf een brul 'beet' en mijn pa zei nog dat dat onzin was.
Zielsgelukkig was ik toen ik toch echt beet had en met een schitterende baars kon poseren. Deze vis is lange tijd dé droomvis geweest die ik in mijn jeugd gevangen heb. Veel langer zijn we overingens niet bij het meertje gebleven want de muggen begonnen de overhand te krijgen.

Flitsen van herinneringen gingen door mijn gedachten toen ik de baars die ik nu ving, voorzichtig richting de vlonder dirigeerde omdat de kade te hoog, aan zijn onderlip uit de Zaan te tilde. Wow, wat een mooie vis. Hoog, dik en mooi getekend met de relatief kleine staartvin.

De ochtend kon nu al niet meer stuk en ik had de vlonder nog niet eens bereikt. De vlonder heb ik uiteindelijk heen en terug afgelopen waarbij beide kanten van de vlonder met behulp van verschillende shads en dropshot montages afgekantikaald zijn. De start bleek geen voorbode van meer aanbeten want na anderhalf uur begon het weer eens te regenen en had ik geen enkele aanbeet meer mogen voelen.

Ik had iets meer verwacht van de vlonder maar de baars vanaf de kade maakte alles goed.

Grtx,
FER



4 opmerkingen:

  1. Leuk die jeugdfoto's en het verhaal dat er bij hoort! Nou, met zo'n mooie baars mag ik je wel feliciteren... Gefeliciteerd! :)

    Gr. Koen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey Fer,

    Back to the seventies jeugdherinneringen zo herkenbaar, leuke foto's man. En die baars mooi hoor. Toch lekker gevangen. We moeten nog aan de karper Fer.:)

    Groet, Bjorn.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Fer,

    Leuk verslag!Dat terug kijken naar vroeger lijkt nog zo kort geleden maar er zitten ongemerkt al heel wat jaren tussen.
    Een grote snoekbaars is een kasteel,is deze grote baars een monument...

    Groeten Hans

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Koen: Thnx
    @ Bjorn: zekers en op de (Tom)kroes
    @ Hans: yep, time flies... Vind ik wel een mooie, een monument

    BeantwoordenVerwijderen