Je neemt ze mee.... deel 3

Zondag 26 juni

'Al wat gevangen?' 'Ja, die lul daar...'

De mannen, Frans en Edwin, gingen ook mee naar het Cramwinkelplantsoen om ook Karper te vangen. Zoals eerder was ik er weer van overtuigd dat er iemand Karper zou gaan vangen.

Met z'n drieen langs het smalle slootje allemaal uitgerust met de pen en op de hair een kikkererwt en wormen op de haak. Dwz ik had twee kleine mestpiertjes op de haak en de mannen mooie grote dikke dauwwormen. Het leken wel lintwormen wat een krengen, maar goed dit was het advies in de winkel voor het vangen van Kaper. Mijn pa, die drie dagen eerder op dezelfde locatie zijn eerste Karper ooit had gevangen, kwam ook even buurten en in het zonnetje met een pilsje aan de waterkant was het beregezellig. Iets te gezellig voor de nodige rust aan deze waterkant als we Karper wilde vangen.
Toen mij pa weg ging zei ik nog dat we nu wel een Karper zouden vangen vanwege zijn vertrek en niet veel later was het  inderdaad raak. Mijn pennetje trok mooi weg en een leuk gevecht ontstond waarbij de Karper er vandoor ging onder een bruggetje. Gelukkig kon ik voorkomen dat ie op de terugweg de plompenbladeren in dook. Toen de Karper leek uitgedrild zou Frans 'm met mijn schepnet landen maar mijn net was aan de voorkant losgeraakt waardoor na drie keer scheppen dit niet wilde lukken. Nu met Edwin z'n schepnet waar de nodige gaten in zaten door het landen van een Snoek afgelopen winter. Dit lukte maar vervolgens gleed de Karper nadat ie op het droge lag door een gat in het net en bijna weer het water in.

Na  een hoop gedoe hadden we de Karper ongeschonden op het droge en waren we zelf kletsnat. De Schubkarper was 62 cm lang en had halverwege de rug een typisch schubpatroon.

Knappe koppen ;-)

Nu wilde Edwin ook kleine mestpiertjes op de haak i.p.v. die Anaconda's. Een half uur later trok Edwin z'n dobber schuinweg langs de plompenbladeren en sloeg jammer genoeg, ondanks geduldig wachten toch mis waarna een golf van een vluchtende Karper zichtbaar werd. %$#^&@*&#@*& schalde er over het water. Sodeju wat had ie er de tering in. Na een kwartiertje werd ie iets rustiger en gaf aan dat ie nog liever een dag niets verkoopt dan dat ie zoals net missloeg.
Omdat het rustig aan de waterkant moest zijn gaf Frans af en toe wat commentaar richting de voorbijgangers. Een scootmobiel mocht niet te hard rijden, een stevig doortrappende dame op een fiets mocht niet zo hard stampen. Een voorbijkomend echtpaar kreeg een hartelijk 'goede avond' omdat de beste man Frans bleef aan kijken. Op de vervolgende vraag 'en nog wat gevangen?' was het antwoord 'Ja, die lul daar!'.
Uiteindelijk kreeg Edwin nog een aanbeet die hij wist te verzilveren. Maar... tegen alle verwachting in was er weinig weerstand en kwam een grote platte zich melden.

Als een boer met kiespijn toch met de vangst op de foto.
Ondanks dat de vangst voor de mannen tegenviel was het een lekkere avond aan de waterkant. In ieder geval gaan Frans en Edwin vanavond (maandag 27 juni) nogmaals een poging wagen om onze besnorde krachtpatser te vangen.

Grtx,

FER