Boerenkarper deel 4

Zondag 27 mei 2012

Vandaag een date met mijn matties Frans en Edwin om het 400 jarig bestaan van de Beemster polder op te luisteren met mooie vangsten van polderknollen. Tenminste, dat was de bedoeling, maar met vissen weet je het maar nooit. Want waar zwemmen de gewilde vissen? Hebben ze trek en waar hebben ze dan trek in? Het is in de praktijk nooit met zekerheid te zeggen of vissen vangen wordt.

Om half acht hadden we afgesproken op locatie in de Beemster. Wat een prachtig weer, 's ochtends al lekker in T-shirt, met cap en zonnebril, gewapend met de penhengels. Edwin had zichzelf verwent met een nieuwe 3.5 meter, 1.75 lbs penhengel en zodoende waren de verwachtingen weer hoog gespannen.

Wellicht zou Frans zijn maagdelijk blazoen ten aanzien van het vangen van karpers teniet doen. Al twee keer had Frans een karper verspeeld waardoor hij nog altijd niet kon zeggen dat hij een karper gevangen had. Zou het vandaag dan toch gebeuren? Zou het niet te mooi weer zijn en de karpers naar de playa zijn? Frans z'n ontmaagding mocht plaats vinden in de "Put", de polderknollen hotspot. Als ie ergens zo'n mooie boerenschubkarper kon vangen was het wel hier. Edwin ging zijn geluk in een nabij gelegen sloot beproeven nadat we een stuk of acht voerplekjes hadden gemaakt met mais, pluimvee legkorrels en gekiemde hennep.

Frans was de eerste die  beet kreeg, zijn pennetje trok mooi weg. Hij had goed geluisterd om te wachten met het zetten van de haak en een fijne schub knalde er vandoor. Het voorspel was zalig! Zou de ontmaagding daar zijn?! Ik stond al klaar met mijn net maar de karper bleef er goed de vaart in houden en wist niet van opgeven. Totdat de karper op miraculeuze wijze zich van de haak ontdeed. Noop, flink opgehitst en klaar voor de daad bleef Frans teleurgesteld achter. Voor de derde keer weer een blauwtje gelopen, wat een deceptie!

Vervolgens kreeg Edwin beet en haakte een sterke polderknol. Volgens zeggen liet de karper 'm alle hoeken van de sloot zien maar hield zijn nieuwe hengel zich voorbeeldig. Ondanks het uitstekende materiaal kreeg ook Edwin de karper niet op het droge omdat ook deze karper met zijn boeren slimheid zich van de haak ontdeed.
Tot dusverre had ik nog geen tikkie gehad. Nu de mannen de mogelijkheid hadden gekregen vond ik dat het mijn beurt was. Een mooi stekkie opgezocht in de buurt van een water overloop, riet en drijvend vers gemaaid gras. Het rook, nee, het stonk hier gewoon naar vis zo groot was de vangkans hier. Na enige tijd waren er een paar grove bellen zichtbaar. Nu en dan een paar bellen op een ander plekje in de buurt van mijn haak aas. Vis, vis, vis!

Harry was ook even komen buurten om gelijk een Korum polaroid zonnebril te overhandigen aan Ed. Ja, ja, aan het materiaal ligt het niet.

Toen ik met Harry stond te keuvelen begon mijn dobber weg te lopen. Even wachten, aanslaan en een bloedstollend gevecht ontspon zich.

Zou ook ik een karper lossen, want de trend was door zowel Frans als Ed gezet. Natuurlijk altijd extra spannend als er mee gekeken wordt maar het geluk was aan mijn kant en de 46,5 cm lange polderknol kon poseren.

Een kwartiertje later op precies dezelfde stek kreeg ik weer een aanbeet waar Harry me op moest attenderen. Het dobbertje liep weer mooi weg en ik kon weer een boerenkarper haken. Deze zwom door het riet en pakte ook veel drijvend gras mee. Ondanks de kracht en de felheid van deze vissen voelde ik op gegeven moment de vis bijna niet meer trekken. Gelukkig zwom ie een andere kant op waardoor hij los van het riet kwam en ook het nodige gras van mijn lijn los kwam. Ook deze karper, die 1 cm korter was dan de vorige, mocht poseren. Harry was op het juiste moment op de juiste plek om beide keren fotograaf te spelen. Dank, de plaatjes zijn mooi.

Ed had niet veel later ook beet maar sloeg mis. De tweede keer deze ochtend en liet zijn ongenoegen blijken. Tegen mij zei ie dat ik mijn bek moest houden omdat ie anders naar huis zou rijden, zijn pistool zou pakken en mij dood zou schieten. Zodeknetters, die was er goed ziek van.

In de tussentijd had Frans dan toch ook zijn eerste karper ooit gevangen en was dus uiteindelijk toch nog ontmaagd. Wat een gelukzalige blik en een hemels aura was zichtbaar, wat een trots toen ik 'm feliciteerde. Eindelijk 'waar' naar 'werken'.

Het begon al flink warm te worden en Harry taaide af terwijl de activiteit ook weg viel. Af en toe zagen we een grote brasem aan de oppervlakte rond zwemmen maar de karpers leken van de aardbodem, in de Beemster kleibodem, verdwenen.

Omdat Ed nog niet gevangen had mocht hij nog even op de hotspot. Nu zat ie letterlijk en figuurlijk in de "Put". Of de duvel er mee speelde, ook hier kreeg hij een aanbeet maar..... nou ja, je raad het al. Mis! Het was maar goed dat ie niet naar huis was gereden anders had ie mij ter plekke door mijn kop geschoten. Hahahahaha.

Niet veel later zijn we maar gestopt omdat een vierde maal misslaan te veel van het goede zou zijn voor Ed ;-)

Het was deze ochtend fantastisch aan het water in de Beemster met gelukkig een licht briesje waardoor het puur genieten was. Gezellig ook dat Harry langs kwam en we hebben elkaar weer lekker te grazen gehad.

Grtx,

FER