Galatabrug

woensdag 2 mei 2012

Byzantium of Constantinopel zoals het vroeger heette en tegenwoordig Istanbul. Deze prachtige stad heb ik samen met mijn gezin afgelopen week bezocht. Een prachtige bruisende stad met veel, heel veel historie. Teveel om op te noemen en te veel foto's om te publiceren. De blognaam is 'visverslag' dus daar houd ik het ook bij.

De grens tussen Azië en Europa oftewel de Bosporus, de zeestraat tussen twee continenten wordt door de turken zwaar bevist. Op iedere kade staan er mensen met uitschuifbare zeehengels de aanwezige vissen in het kristal heldere water te belagen.

Een bekende stek in Istanbul is de Galatabrug. Deze brug is één van de twee verbindingen over de Gouden Hoorn. Dagelijks staat aan beide zijden en aan het begin en aan het einde van de brug een groot aantal broodvissers te hengelen. Dit doen ze vanaf de bovenste verdieping van deze brug.

Tijdens mijn vakantie heb ik ook het boek 'de brug' van Geert Mak gelezen. In dit boek wordt beschreven welke mensen zich dagelijks op de Galatabrug bevinden, wat ze daar doen en welke doelen en dromen ze hebben. Hierdoor kijk je me andere ogen naar deze brug met zijn mensen en vissers.

Er wordt gevist met ongeveer 2 meter lange verenpaternosters met 6 kleine haakjes met veertjes van ±5 mm en ongeveer 100 gram lood. Op de haakjes wordt soms een stukje zager geprikt. Dit wordt uitgeworpen en langzaam binnen gevist of wordt statisch verticaal onder de brug gehangen. Met behulp van een houten standaard die aan de railing van de brug bevestigd is wordt de hengel bevestigd. Soms wordt de paternoster ook heen en weer gehaald tijdens het verticaal vissen.

De vissers staan recht achter hun hengel waardoor een aanbeet slecht waar te nemen is. Daarom heeft een enkele visser een horizontaal stokje op zijn top gemonteerd om een aanbeet beter waar te nemen.
Zodra een school horsmakreeltjes passeert worden deze na aanbeet binnen getakeld. Vaak worden er meerdere visjes tegelijk gevangen De grootte van deze horsmakreeltjes was ongeveer 10 tot 15 cm. Alle vis wordt hier meegenomen en verorbert.

Ondanks dat ik een reishengel en materiaal bij me had kreeg ik niet de behoefte om tussen de turken te gaan staan vissen. De kleine visjes die ze vingen gaf mij niet de drang om dit te doen en voor mijn gevoel wordt het volledig stuk gevist doordat ze echt alle vis meenemen. Nou ja, makkelijk praten aangezien ik mijn visje makkelijk bij de visboer kan betalen terwijl er op de Galatabrug zeker mensen staan die enigszins afhankelijk zijn van de vis die ze vangen om nog een beetje een redelijk bestaan te hebben.

Afsluitend kan ik iedereen Istanbul aanbevelen indien je eens een stedentrip wil doen en cultuur, historie en lekker eten wil combineren met veel, heel veel drukte.

Gulegule,

FER