Tinca tinca deel 4 (Pé-eRretje)

Vrijdag 11 mei 2012

Vandaag een vrije dag genomen omdat de achtertuin gereed gemaakt moest worden om op zaterdag bestraat te worden met mooie nieuwe natuurstenen tegels. De ganse ochtend aan het sjouwen geweest en op en neer geweest naar de vuilstort om de niet opgehaalde tegels te dumpen.

Eindelijk voelt het sinds gisteren buiten een stuk behagelijker aan, ondanks alle regen die er valt. Vandaag een klap wind maar nog steeds voelt het bijna zwoel aan. Na een lekkere douche, op zoek geweest naar leuke moederdag cadeau's voor de twee vrouwen in mijn leven en vervolgens naar de bieb om een gereserveerd boek op te halen. Aldus het intro, want bij de bieb ligt een puik watertje en de wind stond mooi op een hoek gericht. Er was blijkbaar in de buurt gemaaid want in de hoek lag het nodige drijfvuil maar ook veel pas gemaaid gras.

Een perfecte hotspot voor karper dacht ik zo!


Twee handjes legkorrels te water en een tiental maiskorrels. Vervolgens het boek bij de bieb opgehaald en terug naar de stek. Door de harde wind was het slecht te zien of er bellen onstonden door azende vis of dat deze kwamen aandrijven, net zoals het gras. Veelvuldig dreef er gras vast in mijn lijn en was het best lastig om een aanbeet te registeren door het wiegen van de dobber op de golven. Iedere onnatuurlijk beweging contra op de golven zette mij op scherp.

Aan de hair had ik een tweetal maiskorrels en niet veel later werd de pen snel weggetrokken. Ff te snel voor een grote vis maar omdat de vis doorzette heb ik aangeslagen en een mooie dikke blankvoorn was de pineut.

Ondanks de wind, die af en toe iets minder hard waaide, bleek er wel degelijk vis te grondelen want geregeld kwamen er kleine belletjes aan de oppervlakte. Ook al werd er flink geaast het haakaas werd niet beroerd en na checken moest ik de haak geregeld schoonmaken vanwege het bodemmateriaal dat zich hieraan gehecht had. De wind verplaatste de dobber dusdanig waardoor de haak een beetje over de bodem getrokken werd. Mijn ervaring is zodra er materiaal, anders dan aas, aan je haak hangt dan krijg je geen aanbeten.
Uiteindelijk kreeg ik toch een aanbeet waarbij de pen rustig bewoog en langzaam weg trok. Bij aanslaan, was er niet de gebruikelijke spurt van een karper maar er was toch een sterke vis gehaakt. Een grote brasem dacht ik in eerste instantie maar daarvoor bleek de vis te veel uithoudingsvermogen te hebben. Tijdens de dril zag ik al een paar keer de grote zwarte staart van een zeelt en een grijns spreidde zich over mijn gezicht want het was een beste. Misschien wel de gedroomde vijftiger. Na een mooie dril kon ik de zeelt landen inclusief veel gras en kon de fotoshoot plaats vinden.

Na het vastleggen vergat ik bijna om deze prachtige vis op te meten voordat ik hem, ahum haar, terug zou zetten.

47 cm schoon aan de haak, net niet mijn gewenste lengte maar wel een prachtvis!

Mensen..., zoals Marco Kraal het zou zeggen, let op de windrichting en als er drijfvuil ligt dan heb je zekers een hotspot! Ook al is de locatie niet altijd de prettigste vanwege de wind die waarschijnlijk pal op je snuit staat en je lijn die geregeld allerlei drijfvuil pakt, is dit toch the place to be!
Grtx,

FER