Vandaag werden we geschoold door visgids Bert, in de edele kunst der vliegvisserij. 's ochtends theorie over de hengels, de lijnen, het aas, de vissen, waar te vissen en hoe te vissen. Daarnaast zijn we flink aan het droog oefenen geweest nadat we de hengels in elkaar gezet en opgetuigd hadden. Het casten ging ons redelijk goed af. Telkens een volledig gestrekte lijn, wat ideaal zou zijn om aanbeten te registreren, liet nog wel eens te wensen over. Souplesse en spelen zijn de toverwoorden, want kracht zetten heeft een averechts effect op een mooie cast. Na een uitgebreide lunch mochten we onze kunsten vertonen aan de forellen in de vijver.
Frisse forellen werden te water gelaten en het feest mocht beginnen. Deze frisse forellen moesten brullen van de honger omdat ze, voordat ze vervoerd werden, al een week niets te eten hadden gekregen. Dit wordt gedaan omdat ze anders het water waarin ze vervoerd worden zouden onderkotsen en vervolgens zouden stikken. Wat wel fris bleek waren de fikse stortbuien die voorbij kwamen.
Frans had al snel een aanbeet en wist deze te verzilveren door de regenboog forel te netten. Niet veel later had René ook een forel op de nimf te pakken. Daarna werd het stil, heel stil. De forellen lieten het goed af weten. Dat wil zeggen, er waren er voldoende die zich lieten zien met salto mortalessen en andere flikflakken door de lucht. Maar bijten, ho maar. Tijdens een stortbui was Eric vanuit het 'bushokje' door aan het vissen en wist de derde en laatste forel van de dag te scoren.
Zelfs visgids Bert, die werkelijk alles uit de kast haalde, heeft geen enkele aanbeet mogen voelen. Zo enthousiast als we waren over het vliegvissen na het oefenen, zo teleurgesteld waren we 's middags aan het einde van de sessie. Drie schamele forellen vielen ons te deel in deze troebele kunstmatige vijver.
Grtx,
FER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten