Hippuris vijver deel 2

dinsdag 26 juni 2012

Eindelijk een beetje zomer vandaag waarbij de wind voor de verandering ook is gaan liggen. Al eerder had ik met Jeroen een afspraak gemaakt om met hem het 'kleine paradijsje' te vereren met een bezoek om zeelt(jes) te gaan vangen. Jeroen had nog nooit een zeelt gevangen en in de Hippuris vijver zouden alleen maar zeelten en karpers moeten zwemmen.

Vanuit het werk eerst lekker thuis buiten een goede maaltijd verorbert, om vervolgens Frans op te pikken en gezamelijk zeelt te gaan vangen. Om de vijver in het bos te bereiken, moet er eerst een redelijke wandeling gemaakt worden en bij de ingang leek het er op dat we niet de enige zouden zijn. Twee auto's stonden al geparkeerd met een sticker van een vis op de achterklep. En dit was geen visje van het of een geloof.
Struinend door het bos kwamen we bij de vijver aan waar twee dikke rookkolommen de lucht in walmden. De Hippuris vijver is eigenlijk maar vanaf één stek te bevissen en op deze stek zaten reeds vier gassies flink te barbequen en hadden daarnaast ook een paar lijntjes uitstaan. Iets verder op bij een andere rookkolom waren ook nog drie kerels met een kapmes, van minstens een meter lang, een stek aan het vrij maken.

Aardige gasten allemaal rond de vijver, lekker gastvrij maar er was geen ruimte over voor ons om ook te kunnen hengelen. Er zou wellicht een mogelijkheid aan de andere kant van de vijver zijn tussen het riet. Dus wij door de bush, waar een enigszins vrijgemaakt pad was gemaakt, op onderzoek uit. Kruip door, sluip door, langs brandnetels, berenklauw en ander hoog opgeschoten onkruid. Over bomen heen, onder bomen door en uiteindelijk bij de andere kant van de vijver aangekomen bij het riet waar ook direct water stond. M.a.w. onbereikbaar. Ondanks alle moeite, geprikt door de distels, brandnetels en muggen geen visbare stek. Toch maar weer terug gestruint om na te gaan of we niet vanonder een grote boom die aan de waterkant stond konden gaan vissen. Wat bleek, die gassies hadden hun frikadellen op en waren van plan om er vandoor te gaan. Toppie, we konden de stek overnemen.

Hengels in orde gebracht en Jeroen zijn tuigje hing al in de boom bij de eerste worp. Mwoahahahaha. Frans lag ook al te dobberen en ik was nog steeds bezig met het bevestigen van een klein haakje en het uitloden van mijn dobber. Niet heel veel later lag ik ook met een klein mestpiertje tussen de waterplanten. Bijna direct beet en het eerste zeeltje was een feit. Wowerdewowie, wat een prachtig visje.
De tweede worp was weer raak en wederom kon een zeeltje in de meegenomen emmer. Ik bood de mannen nog aan om van stekkie te wisselen maar dat wilde ze niet. Terwijl ze wel onderling flink aan het wisselen waren van stek omdat ze om de haverklap over elkaars snoeren heen wierpen.
Mijn derde worp, de vierde worp, de vijfde en de zesde worp idem dito. Telkens kon ik een mooi zeeltje haken. En Jeroen? En Frans? Nog altijd niets. Bij mijn zevende worp was ik te gretig en miste de aanbeet en toen was het Jeroen zijn beurt om zijn eerste zeelt ooit te vangen. Wat een moment!
Glorieus, exstatisch, superlatieven schieten te kort wat zo'n mooi klein visje met een mens kan doen. Hup in de emmer op naar de volgende.
Frans ving uiteindelijk ook zijn zeeltje(s) en tussen de zeeltjes door vingen we ook nog een aantal kleine schubkarpertjes.
Na verloop van tijd stopte de aanbeten op de mestpiertjes en ben ik overgestapt op twee maden op de haak. Dit liep vervolgens ook weer als een trein en Frans en Jeroen volgde snel met het veranderde haakaas. Na anderhalf uur hadden we ongeveer een veertig zeeltjes gevangen en een vijftal kleine karpertjes.
Het was tijd voor wat anders en op een andere locatie. Hierover meer in een volgend verslag. De visjes werden terug in de vijver gestort en konden weer genieten van hun vrijheid. Hoe lang? Da's de vraag want het 'kleine paradijsje' wordt door wel heel veel Adams met hengels bezocht.

Grtx,

FER

2 opmerkingen:

  1. Lekker uitje was dat weer. Gewoon met vrienden een paar vissies vangen. Die kleine zeeltjes en karpertjes zijn zeker prachtig. Het gaat zeker niet altijd om de kiloknallers. Plezier spat er ook weer vanaf. (vandaar ook mijn uitnodiging aan jou om 's te komen vissen op die grote zoute jongens) Ben: confabuleus@hotmail.com Hoor ik van je?

    BeantwoordenVerwijderen