Hippuris vijver

Zaterdag 2 juni 2012

Afgelopen vrijdag avond kwam ik in een supermarkt aan de praat over vissen. Amaaj, dan weet je het wel. Mooie verhalen over vangsten en over stekken. In dit gesprek kwam het uiteindelijk over een, zoals we dat graag willen, vergeten vijver die vroeger een mooi bestand aan karper bezat. Deze vijver ligt verscholen in een bos waar ik vroeger, ik schat 30 jaar geleden, wel eens op onderzoek/speurtocht ben geweest. Dit was toen rete-spannend omdat dit verboden terrein was. Of deze vijver nog bestond was uiteindelijk de grote vraag die we niet konden beantwoorden.
Vlak voor vijf uur moest ik mijn aangeschafte keuken en douche kranen bij een bouwmarkt retourneren omdat beide niet bleken te passen vanwege uiteenlopende problemen. Mijn eigen oude kranen maar gereviseerd en deze weer met veel moeite, gezucht, gekreun en getier terug geplaatst. Ik was zwaar toe aan vissen en dit heb ik gelijk aan het bouwmarkt bezoekje gekoppeld om daarna richting het Noordhollands kanaal te gaan.

Voor de bouwmarkt ligt een sloot waar ik recentelijk drie mooie ruisers ving en daar moet ik nu telkens even kijken of er nog dikke karpers liggen. Nu ook zag ik brasems zwemmen en een tweetal karpers. Eén daarvan niet groot maar wel heel erg dik, vol met kuit. 
Aan het Noordhollands kanaal vielen mij vier brammerts ten deel en deze platten slijmen al weer of het hun enige eigenste levensroeping is. Waarschijnlijk heb ik vier dames gevangen. 
Maar bij iedere aanbeet was het spannend want het zou ook zomaar een waar kanaal monster kunnen zijn. Na een uur was de pret over want ik kreeg geen tikkie meer en de vergeten vijver begon door mijn hoofd te spoken. Boeltje gepakt en met de auto richting het bos waar hoogstwaarschijnlijk een opgedroogde moerasige poel over was van de ooit zo mooie vergeten vijver.

Een leuke wandeling tussen de berenklauwen door en langs uit de kluiten gewassen bomen over een grillig pad op zoek naar de vijver. Toen ik langs een boom liep waar piepende geluidjes uitkwamen hield ik mijn pas in en vroeg mij af waar dit vandaan kwam, vervolgens begon er een vogel pittig te tjilpen als een merel maar dan een stuk harder. In de boom was een mooi rond gat hoog in de stam zichtbaar en de beheerder bleek een bonte specht te zijn. Gaaf, zo dicht bij de stad met een snelweg op nog geen 100 meter afstand waar je de auto's voorbij hoort suizen een bos met bewoners. Getriggerd door de specht hoorde ik eindeloos veel vogels fluiten in dit overwoekerde stukje bos.
Gravend in mijn geheugen wist ik niet precies meer waar de vijver zou kunnen liggen en het bos was groter dan verwacht. Uiteindelijk zag ik licht aan het einde van een pad, letterlijk dan. Een T-splitsing met hoog riet, maar links waren er na het riet niet direct bomen zichtbaar dus daar was de kans groter dat er water zou zijn. En... ja hoor, de vergeten vijver bestond nog steeds en bleek mooier dan in mijn dromen. Kraakhelder licht bruin water met rondom rietkragen en aan de oever veel waterplanten. Heel veel lidsteng (hippuris vulgaris) groeit hier waardoor minstens vijf meter uit de oever gevist kan worden.
Nadat ik mijn pennetje net achter de lidsteng beplanting geworpen had bleek de vijver toch niet zo vergeten want een tweede visser arriveerde. Aardige gozer, die hier al twee jaar bleek rond te struinen met een maat van 'm. Hij deelde gelijk heel veel info over het water met mij en dat stelde ik natuurlijk bijzonder op prijs. Doordat de vijver nergens anders dan vanaf de plek waar ik stond toegankelijk is, kwam ie er gezellig naast staan en konden we verder bomen over wetenswaardigheden van de vijver en vis technieken.

Niet veel later kreeg ik een aanbeet en mijn pen trok weg waarbij ik niet direct aansloeg maar het drijvertje dat boven mijn dobber zat volgde om te checken of de aanbeet door zette, wat het geval was. De vis werd gehaakt inclusief de nodige waterplanten en een mooie donkere kleine karper had ik niet veel later in mijn handen. Wow, mooi beessie.
Mijn mede visser viste met een drijvende korst nabij de rietkraag aan de overkant waarbij hij een halve meter boven de korst een floater had bevestigd om na het eventuele zinken van de korst een aanbeet te kunnen waarnemen. Zelf kreeg ik wederom een aanbeet en kon ik nogmaals een prachtig donker karpertje op de gevoelige plaat vast leggen.
Mijn vistijd zat er jammer genoeg alweer op en ik moest afscheid nemen van dit prachtige stukje natuur dat letterlijk tegen de snelweg aan ligt. Zaterdagavond ben ik nogmaals even wezen kijken en terwijl ik stond te kijken vloog een Noorse Stern rondjes boven het water totdat hij zichzelf in het water torpedeerde en een klein maar sterk karpertje pakte en met veel moeite weer weg vloog. Waarschijnlijk richting kroost. Ook zag ik een salamander even boven komen om weer snel richting de bodem te zwemmen.

Dit kleine paradijsje ga ik zeker vaker bezoeken. Het probleem is dat ik nog op zoveel andere stekken wil vissen terwijl ik hier maar beperkt tijd voor heb dus wordt de keuze steeds moeilijker. Maar.... er blijft genoeg te wensen over en doelen om na te streven. Heb nu al zin in mijn volgende mogelijkheid om een lijntje uit te gooien.

Grtx,

FER





1 opmerking:

  1. Hoi Fer,

    Leuk stukje over "het kleine paradijsje" zoals wij het noemen. Leuk om je even gesproken te hebben daar aan het water. Ik heb die avond nog 8 karpertjes aan de oppervlakte weten te pakken met een grootte van zo,n 30-35 cm met een uitschieter van 47 cm. Al met al een leuk aantal. Kom je waarschijnlijk daar nog wel eens tegen.

    Groet Tim

    BeantwoordenVerwijderen