Out fishing: Soul of the Lot, dag 2

Maandag 20-6-2016

’s Ochtens rond 8:00 uur ging er een pieper even af. Ongeveer twee tellen, dus wel meer dan een enkel piepje. Bed uitgesprongen en naar de betreffende hengel toe.

Toen deze voor de tweede keer weer kort afging opgepakt en contact gemaakt. Wow, vis! Niet te houden, hand op de dichte slip en proberen lijn binnen te draaien. Dit lukte, wel langzaam, maar zeker. Toen nog ongeveer vijf meter lijn uit stond viel de druk weg. WTF? Bij het verder binnen draaien zat er een volledig verkrekte kolblei aan de haak. Blijkbaar had een meerval, want de tanden sporen van een snoek ontbraken, deze gehaakte vis te grazen genomen. Helaas kon de haak niet voldoende vlees van de meerval pakken. Maarrrr, wel even kunnen proeven van de kracht die aan de andere kant werd uitgeoefend.

Dat bleek ook de enige verdere activiteit van deze ochtend. Voor een streamer toonde de Black Bass nog wel interesse, maar te weinig om met zijn grote muil toe te happen.

De lunch hebben wij genuttigd in het dorp. Een drie gangen diner met als hoofdgerecht Canard. Perfect. Lekker buiten uitkijkend over een parkje en de Lot. En nog lekker ook, voor weinig.

Bij de kade kwamen we de andere boot tegen. Hier zaten Sijmen en Ruben op, uit Alkmaar. Zij waren al vanaf vrijdag aan het vissen. Goeie gasten die al hun kennis wilden delen. Telefoon nummers uitgewisseld om elkaar op de hoogte te houden. Zij hadden met trollen een snoek, snoekbaars en meerval gevangen. Een paar vissen verspeeld en een meerval van net over de meter gevangen. I.i.g. de nodige aanbeten gehad. Dus dat gaf ons moed.

Terug na de lunch stond Hans ook op de kade. Na vraag en advies gingen wij onze eerste stek nog even aanvoeren om door te varen naar een andere stek. Een ondiepe kant in de buurt van wierbedden en een sterk aflopend talud richting de vaargeul.

Overigens is er bijna geen scheepvaart. Alleen maar een paar bootjes met vissers. De fransen op de boten vissen voornamelijk op roofvis. Black Bass en baars die aan de kant tussen de struiken en onder bomen liggen te wachten op hun buit.

Strategisch hebben wij onze hengels met de bijboot uitgevaren, nadat eerst met de diepte meter de bodem is afgespeurd om inzicht te krijgen waar wij de inline rigs zouden droppen.

Tegen de kant onder een overhangende hazelaar een voerplek gemaakt met zoete blikmais en de reishengel omgetoverd tot penhengel. Na ongeveer twee uur begon de dobber te bewegen. Langzaam maar zeker trok deze weg. ‘Pa, beet!’ Bij aanslaan op het één meter diepe water, was het gelijk duidelijk. Karper! Oeh, krachtig. Erg krachtig. Snel zoveel mogelijk de slip dicht, de hengel ging krom tot op het handvat. Gelukkig een heel flexibel hengeltje, maar daardoor ook wel weer lastig om te sturen. Gelukkig dook ie onder de boot en kon mijn pa ‘m iets later scheppen.

Yes! De eerste ‘echte’ vis was een feit. En wat voor één?! Een echte rijenkarper. Mijn eerste echte rijenkarper. En dat op een stuwstuk van de Lot dat gedomineerd wordt door schubkarpers.

Uiteindelijk vingen we ’s avonds tegen het donker worden nog een brasem op de inline rig. Deze wilden we misschien als aas voor meerval gaan gebruiken. We bewaarde deze brasem even in het schepnet, zodat ik een takel kon maken. Terwijl we hiermee bezig waren, ging er een hengel af. Actie! En massa! Ik hing in de hengel en mijn pa bracht de brasem over naar de bewaarzak.

Tsjonge jongen wat een kracht moest ik uitoefenen om de vis richting de boot te krijgen. Uiteindelijk dichter bij de boot moest ik voorkomen dat ie richting het kreupelhout zou zwemmen. Wat een gevecht! Wat zou het zijn?. Ik ging uit van een karper omdat ik tijdens de dril af en toe het idee had dat de draad over de rugvin ging. Tot mijn verbazing bleek het een meerval. Ook helemaal goed. Ook nog nooit gevangen. Wat een beest! Wat een bek, wat een buik, wat gaaf!

Het beest bleek 109 cm lang. Maar hoe pak je zo’n beest ook al weer op? Oja, aan de onderkaak. In eerste instantie lukte het niet om met mijn vingers aan de binnenkant van de bek onder de lip/onderkaak te komen, omdat hij zijn tong opzette. Even doorgeduwd, waarna de vis zijn bek ontspande.

Zo, was dit gaaf of was dit gaaf?!

Op deze stek lag er trouwens een roodwangschildpad lekker te luieren op een boomstam. ’s Middags en ’s ochtends weer, net zoals die Black Bass een eigen standplaats.